20 lat z WWE – rok 2010

Seria „20 lat z WWE” ma na celu przedstawić 200 najważniejszych wydarzeń z ostatnich 20 lat tej federacji. W każdej części będzie omawiany jeden rok, na którego będzie składać się 10 wydarzeń. Dzisiaj omówię rok 2010, czyli rok wielu debiutów.

1. TRIUMFALNY (NA POCZĄTKU) POWRÓT

Gdy Edge doznał kontuzji na jednym z wakacyjnych live eventów 2009 roku, padały informacje, że może być wykluczony z akcji nawet na rok. Niespodziewanie jednak Rated-R Superstar powrócił na gali Royal Rumble z numerem 29, wygrywając zarazem ten pojedynek. Kanadyjczyk wybrał walkę o tytuł World Heavyweight, ponownie zostając członkiem brandu SmackDown. Na Wrestlemanii czekał go więc pojedynek z Chrisem Jericho, który na Elimination Chamber zdobył ten właśnie pas. W walce dwóch Kanadyjczyków zwycięzcą został Y2J, a Edge musiał walczyć o kolejne szanse.

2. KOPIUJ-WKLEJ

2006 rok: John Cena wychodzi z Elimination Chamber matchu z tytułem WWE, ale na stage’u pojawia się Vince McMahon, który nakazuje Cenie bronić tytułu z zapowiedzianym przez Chairmana zawodnikiem. Lider Cenation traci tytuł.

2010 rok: jak wyżej.

Tym razem jednak nie był zrealizowany kontrakt z walizki Money in the Bank, lecz Vince McMahon po prostu wysłał Batistę, aby odebrać Johnowi tytuł WWE w zemście za jego ingerencję w feud Chairmana z Bretem Hartem. Sztuka ta się udała, a Dave jako mistrz przyjął nowy gimmick oparty na walczeniu i pojawianiu się na galach tylko po to, aby zgarniać kasę. Animal udanie obronił tytułu 0 razy, ponieważ na Wrestlemanii najważniejszy pas w WWE zgarnął od niego Cena. Do tego co działo się potem, przejdę nieco później.

3. WIELKI REWANŻ I WIELKI KONIEC

Gdy rok 2009 zbliżał się ku końcowi, Shawn Michaels zaczął mówić o tym, jak bardzo chce odbyć walkę rewanżową z Undertakerem. Przegrany z Wrestlemanii 25 wystąpił nawet w Royal Rumble Matchu, aby dostać title shota na tytuł World Heavyweight, w którego posiadaniu był wtedy Deadman. Gdy to się nie udało, zaingerował w Elimination Chamber Match o ten sam pas, atakując Undertakera i pozbawiając go zarazem tytułu. Demon z Death Valley zgodził się potem na walkę, ale tylko pod warunkiem, że jeśli HBK przegra, jego kariera się zakończy. W Streak vs. Career Matchu na największej gali roku zwyciężył Taker, co spowodowało pożegnanie Shawna Michaelsa z walkami w kwadratowym pierścieniu. Na szczęście nikt wtedy nie wiedział o tym, że WWE postanowi 8 lat później zorganizować PPV o nazwie Crown Jewel…

4. ŻEGNAJ ECW, WITAJ NXT

2 lutego 2010 roku Vince McMahon ogłosił, że za 2 tygodnie gala ECW zostanie zdjęta z anteny na rzecz programu, który wstrząśnie WWE. Na ostatniej gali ekstremalnego brandu ostatnim ECW World Championem został Ezekiel Jackson, a tydzień później szarość, fiolet i czerwień została zastąpiona żółcią i czernią. Wprowadzono wtedy galę NXT, jednak nie w takiej formie jak obecnie. Program był podzielony na sezony, a w takowym występowały nowe twarze dla WWE, nad którymi pieczę sprawowali mentorzy. Nowicjusze brali udział w różnych konkurencjach oraz walkach między sobą. Po tygodniach występów pojedynczy zawodnicy musieli wskutek głosów odpadać z programu. Zwycięzcą pierwszej edycji został Wade Barrett, którego mentorem był Chris Jericho.

5. WIELKI POWRÓT HITMANA

Bret Hart w WWE od 1997 roku, czyli feralnego Montreal Screwjobu nie pojawił się ani razu. Zmieniło się to jednak 4 stycznia 2010 roku, gdy Hitman pojawił się na RAW, godząc się (nie tylko w storylinie) z Shawnem Michaelsem, również uczestnikiem wydarzeń z Survivor Series 1997. Vince McMahon jednak kopnął Harta poniżej pasa, co wznowiło ich rywalizację. Na Wrestlemanii dwaj panowie zmierzyli się ze sobą w No Holds Barred Matchu, który padł łupem Harta. Z ważniejszych jego występów po największej gali roku można wymienić uczestnictwo w walce Team WWE vs. Team Nexus na Summerslam czy pełnienie funkcji generalnego managera RAW przez ponad miesiąc.

6. I QUIT!

Batista po utracie tytułu WWE na Wrestlemanii nie poddawał się w wyścigu o pas. Swój rewanż otrzymał na gali Extreme Rules w Last Man Standing Matchu, jednak ponownie przegrał, gdy John Cena przykleił nogi Batisty do jednego z ringowych słupów (ring post) za pomocą taśmy klejącej. Dzień później na RAW Animal ponownie został pretendentem do tytułu, pokonując Randy’ego Ortona i Sheamusa w Triple Threat No. 1 Contender’s Matchu. Tym razem stypulacją walki z Ceną był I Quit Match na gali Over The Limit. Jak się pewnie domyślacie, Cena nie poddał się, wygrywając trzeci z rzędu pojedynek, wykonując Attitude Adjustment na Batiście prosto przez stage. Poobijany i siedzący na wózku Batista opuścił WWE dzień później. Prawdziwym powodem było niezadowolenie Dave’a z kierunku, w jakim jego zdaniem szła federacja.

7. DEBIUT THE NEXUS

7 czerwca 2010 roku main event RAW pomiędzy CM Punkiem a Johnem Ceną przerwała grupa zawodników z NXT: Wade Barrett, Michael Tarver, Heath Slater, Skip Sheffield, Darren Young, Justin Gabriel, Daniel Bryan i David Otunga. Zniszczyli wszystko w ringu i poza nim, zaatakowali wszystkich zawodników, komentatorów, ring announcera oraz timekeepera. Okazało się, że grupa buntowników nazywa się The Nexus, a jej liderem jest Wade Barrett. Te same zachowania powtarzali przez wiele tygodni, aż w końcu doszło do walki Team WWE vs. Team Nexus na gali Summerslam, ale do tego tematu jeszcze wrócę.

8. BRACIA ZNÓW PRZECIWKO SOBIE

4 czerwca na SmackDown Kane ogłosił, że znalazł swojego brata Undertakera w stanie śpiączki i od tej pory będzie szukał zemsty na tej osobie, która to zrobiła. W międzyczasie zostając World Heavyweight Championem, Big Red Monster oskarżył o uśpienie Undertakera Reya Mysterio, ten jednak odwrócił zarzuty na stronę Kane’a. Luchador miał rację, co doprowadziło do wznowienia rywalizacji Kane’a i Undertakera, tym razem o tytuł World Heavyweight. W każdym z pojedynków górą był przyszły major Knox County, a w feud ingerowali Paul Bearer czy The Nexus. Ten pierwszy najpierw był po stronie Undertakera, aby na gali Hell in a Cell odwrócić się od niego, a grupa o czarno-żółtych barwach pomogła Kane’owi zakopać Undertakera żywcem na gali Bragging Rights.

9. NEXUS VS. CENA

Na gali Summerslam do drużyny WWE dołączył zwolniony przez federację w czerwcu Daniel Bryan, który na początku istnienia grupy był jej członkiem. Zakończenie tej walki było dla wielu bardzo kontrowersyjne, ponieważ Cena mimo otrzymanego DDT na podłogę od Barretta czy wielu akcji i tak zdołał samotnie wyeliminować Barretta i Gabriela. To nie był jednak koniec tej rywalizacji. Cena zmuszony był dołączyć do Nexus z powodu przegranej walki z Wadem na gali Hell in a Cell. Tam został nawet mistrzem Tag-Team razem z Davidem Otungą, pokonując Cody’ego Rhodesa i Drew McIntyre’a. Lider Cenation został zwolniony z WWE po gali Survivor Series, gdzie Wade Barrett zmierzył się z Randym Ortonem o mistrzostwo WWE. Stypulacja pojedynku była następująca: gdy Barrett wygra, Cena będzie mógł odejść z The Nexus, a gdy wygra Orton, Cena zostanie zwolniony. John szybko został jednak przywrócony do federacji, wygrywając z Barrettem na gali TLC. Rywalizacja jednak się nie zakończyła, ponieważ w ostatnim tygodniu 2010 roku nowym liderem stajni został CM Punk, atakując Cenę.

10. REKORDOWY ROK KONTRAKTOWY

W roku 2010 WWE wprowadziło nowe PPV, gdzie można było zdobyć nie jedną (jak do tej pory na Wrestlemanii), lecz dwie walizki Money in The Bank (jedna dla brandu RAW, jedna dla brandu SmackDown). Trzy możliwości zdobycia tego kontraktu (Wrestlemania 26, 2x Money in the Bank PPV) zostały zrealizowane:

• Jack Swagger swoją walizkę zdobył na Wrestlemanii 26, zrealizował ją 2 kwietnia 2010 roku, zdobywając World Heavyweight Championship
• Kane swoją walizkę zdobył na Money in the Bank (brand SmackDown), zrealizował ją 18 lipca 2010 roku (tego samego dnia), zdobywając World Heavyweight Championship
• The Miz swoją walizkę zdobył na Money in the Bank (brand RAW), zrealizował ją 22 listopada 2010 roku, zdobywając WWE Championship

Był to rekordowy rok w kwestii udanych cash-inów, gdyż w żadnym roku nie było ich aż trzy. Wprawdzie w 2013 roku prób realizacji kontraktu było tyle samo, lecz sztuka zdobycia tytułu nie udała się Damienowi Sandowowi.