ROH TV 25.11.15 - Raport

Dziś w końcu ten ROH TV Championship Match, którego wynik wszyscy od dawna znamy. Ponadto BJ Whitmer odniesie się do słów Steve’a Corino sprzed tygodnia.

Walka nr 1: Moose (w/ Stokely Hathaway) vs Dominick Carter
Gong dzwoni ding ding ding, Moose wykonuje Spear i gong znowu robi ding ding ding, bo to już pinfall.

Zwycięzca: Moose

Po walce Stokely złapał za mikrofon i zapowiedział, że kiedy Moose dostanie title shota na pas ROH World Champion, będziemy mieli nowego mistrza. Stokely przyznał, że to brzmi znajomo – tak samo mówił Michael Elgin tydzień temu. Różnica jest jednak taka, że Moose jest większy, silniejszy i po prostu lepszy. Widać to było dzisiaj – Moose pokonał swego rywala szybciej, niż Elgin swojego tydzień temu. Dlatego najlepiej dla Elgina będzie, jeśli weźmie swoje rzeczy i ustawi się na końcu kolejki do walki o pas ROH.
Michael Elgin przybył na ring i odpowiedział że przede wszystkim to nie wie, czy ma się zwracać do Moose’a, czy Hathaway’a, bo ciągle słyszy tylko tego drugiego. Nie pokonał swego rywala tak szybko jak Moose, bo miał oponenta o jakieś 90 kg cięższego. Jeżeli Moose chce prawdziwej konkurencji, Big Mike jest tutaj. Elgin ciekaw jest co Moose, nie Stokely, ma do powiedzenia. Moose rzekł, że mogą to zrobić teraz.
Ale zanim bitwa się zaczęła, rozbrzmiał theme song House of Truth i zjawił się Truth Martini wraz z Taeler Hendrix, Donovanem Dijakiem i J Dieslem. Truth powiedział, że jak dotąd usłyszał same bluźnierstwa. Nie będą siedzieć i patrzeć, jak próżnie wypowiadają się o Jay’u Lethalu. Moose to tylko wielki głupiec. Elgin to całkiem fajny psychol. Stokely to maluch, któremu trzeba przypiąć obrożę i kazać mu, żeby przeprosił. żaden z nich nie zasługuje na to, by wymawiać nazwisko Lethala, bo żaden z nich nie jest na jego poziomie. House of Truth jest tutaj, by naprawić szkody. Cały czas gadają nienormalne rzeczy, więc jeśli życie ich za to nie rozliczy, sam to zrobi.
W odpowiedzi na te słowa Elgin rzekł, że rozliczy to się on za swój motel, a wcześniej z chęcią załatwi Dijaka i Diesla. Jeśli chodzi o Taeler, pokaże jej swój pokój w motelu i spędzą razem miło czas (miejmy nadzieję, że MsChif nie ogląda tego odcinka ). Martini grzmiał, że nikt tak nie mówi do Taeler.

Walka nr 2: Michael Elgin i Moose (w/ Stokely Hathaway) vs Donovan Dijak i J Diesel (w/ Truth Martini i Taeler Hendrix)
Cała czwórka toczyła bitwę poza ringiem, zaś po przerwie reklamowej obserwowaliśmy kontrolę Elgina nad Dijakiem. Moose rozpracowując Dijaka, dawał znać Elginowi że jest tym lepszym. Michael po wejściu do akcji odpowiedział pokazaniem swego Vertical Suplexu z trzymaniem rywala w górze przez pół minuty. Relacje miedzy Elginem i Moosem były napięte, ale rywalom nie udało się tego wykorzystać na swoją korzyść. Taeler złapała Elgina za nogę, co pozwoliło Dijakowi uwolnić Diesla od Moose’a, atakując go Big Bootem, następnie zaś Elginowi wymierzył Chokeslam Backbreaker. Reprezentanci HoT trzymali w defensywie Moose’a. Czynił to diesel kopniakami, ale na niewiele się to zdało. Dijak uratował (znów) partnera, kopiąc Moose’a od tyłu, ale Elgin dosięgnął do dokonania zmiany i obu rywali wyrzucił z ringu, po czym z krawędzi ringu wykonał Cannonball.
Elgin pobawił się trochę z Taeler, zaś po powrocie do ringu zajął się Dieselem, który mimo pomocy od Dijaka (po raz trzeci ), nie był wstanie nic zrobić z rywalem. Michael nie poczuł, że Moose zrobił zmianę. Diesel dostał Buckle Bomb, następnie Moose wykonał Spear i to on odliczył oponenta do trzech.

Zwycięzcy: Michael Elgin i Moose

The Decade przybyło na ring.
BJ Whitmer powiedział, że rzadko się zdarza, aby brakowało mu słów, ale po tym co usłyszał tydzień temu, nie wie od czego zacząć. Steve Corino mówił o złamanej szyi, potrzebie operacji i możliwości końca kariery. BJ widział jednak przez te słowa, ze u Corino występuje strach. Cały czas kłamie i chciał się wyślizgnąć z trudnej dla niego sytuacji. BJ przyznał też, że nie jest zaskoczony, iż widzowie byli na tyle idiotami, że kupili gadkę Steve’a. Ale jest za to zaskoczony, że Nigel też to kupił. ale teraz rozumie, że Nigel był w podobnej sytuacji – tez był na szczycie, też znalazł się w trudnej sytuacji, też wywinął się kłamstwem i zakończył karierę.
Nigel McGuinness wstał ze stołu komentatorskiego i wszedł na ring, podczas gdy BJ pytał go, czy choć raz zachowa się jak na mężczyznę przystało. Nigel odparł, że ma już dość wchodzenia na ring i marnowania czasu na show. zamiast oglądać walkę o pas ROH TV, muszą słuchać biadolenie Whitmera. Steve Corino nie może być na Final Battle. A ponieważ nie może na nim być, to nie będzie na nim także BJ Whitmer. Zaś Adam Page jako współwinny również nie wystąpi na PPV. Na koniec Nigel kazał im wynosić się z ringu.

Walka nr 3: Jay Lethal © vs Roderick Strong – ROH TV Championship Match
Lethal przybył samotnie, gdyż House of Truth ma zakaz przebywania przy ringu w trakcie walki. Panowie toczyli wyrównany i zacięty bój. Lethal sprowokował Rodericka do tego, by ten go gonił, ale ostatecznie Jay’owi nie udało się tego sprytnie wykorzystać tak, jak chciał. Po przerwie reklamowej Roddy niejednokrotnie zaliczył barierkę dla widzów, a gdy panowie wrócili do ringu, czuć było (albo tak dobrze nam to sprzedali ) że Lethal atakuje bardzo mocno kopniakami i Irish Whipem w narożnik. Jay próbował Lethal Injection, ale dostał Dropkick w plecy. Strong zablokował także Lethal Combination i odbijając się od lin, atakował rywala serią uderzeń z łokcia. Jay wskoczył na narożnik, ale Roddy choć trochę zbotchował, to jednak złapał rywala i po Backbreaker uzyskał 2 count.
Po kolejnych reklamach Lethal spudłował z Missile Dropkickiem, a także nie udał mu się Superkick. Z Lethal Combination się już powiodło, a następnie Jay założył Koji Clutch. Roddy’emu udało się dotrzeć do lin, a że wyszedł z ringu złapać oddech, Lethal to wykorzystał poprzez wykonanie Suicide Dive aż trzykrotnie….. jednak przy trzecim razie Strong skontrował to na Olympic Slam. Fani skandują „this is awesome”. Jay po wykonaniu DDT przymierzał się na Elbow Drop z narożnika, ale Roddy dopadł go tam i stamtąd wykonać Backbreaker, co jednak dało tylko 2 count. Roderick od razu przeszedł do Strong Hold, ale Jay wyswobodził się. Strong został zaskoczony Superkickiem i mamy Lethal Injection….. ale tylko 2 count !
Jay chciał powtórzyć Lethal Injection, lecz Roddy omal go nie odliczył przez roll up. Jumping Knee razy dwa w wykonaniu Stronga, Running Knee i Running Forearm w rogu, lecz przy próbie Superplexu Lethal skontrował i wykonał Cutter, co dało mu 2 count. Lethal czuł się coraz bardziej zdesperowany i próbował po prostu odliczyć Stronga, oczywiście bez upragnionego skutku. Jay nadział się na Jumping Knee i otrzymał Death by Roderick, Sick Kick i End of Heartache. Po tym wszystkim założony został Strong Hold…… i Lethal odklepał !!

Zwycięzca: Roderick Strong – NOWY ROH TV Champion !

House of Truth przybiegło na ring, sprawdzić jak się ma Lethal.

Sama strata Lethala i sukces Stronga jest dla mnie OK. Troszkę lipa, że chcąc czy nie, mieliśmy wynik tej walki od jakiegoś już czasu zaspoilerowany, ale to akurat mały pikuś. Szkoda mi raczej tego, że tylko raz mieliśmy sytuację obrony dwóch pasów na jednej gali u Lethala (All Star Extravaganza). Jednocześnie do kosza idzie mój zamysł, że pas ROH TV przejmie ACH, co pieczętuje fakt, że kompletnie po nic było mu to Best of Five Series z Mattem Sydalem Zapowiada się także rywalizacja Michaela Elgina z Moosem, którą zapewne ujrzymy na Final Battle – jest to ciekawe o tyle, że niełatwo będzie wytypować wynik. Przy okazji, darowałbym sobie to deklasowanie jobberów. Elgin i Moose są już na tyle mocnymi postaciami w ROH, że nie sądzę aby była taka potrzeba, poza tym szkoda młodych chłopaków i ich „szansy” na pokazanie się.