Seria „20 lat z WWE” ma na celu przedstawić 200 najważniejszych wydarzeń z ostatnich 20 lat tej federacji. W każdej części będzie omawiany jeden rok, na którego będzie składać się 10 wydarzeń. Dzisiaj omówię rok 2002, czyli rok przemiany z Attitude Ery w Ruthless Aggression Erę.

1. TRIUMFALNY POWRÓT

7 stycznia 2002 roku na RAW, po kontuzji o której wspominałem w poprzedniej części, powrócił Triple H. Tym razem był on facem pierwszy raz od 1999 roku i od razu zadeklarował, że wystąpi w Royal Rumble Matchu i go zwycięży. Już przy pierwszym przemówieniu przerwał mu Kurt Angle, który dostał „bęcki” od The Game’a. Rzeczywiście HHH wygrał Royal Rumble Match, a na Wrestlemanii X-8 zmierzył się z ówczesnym Undisputed Championem – Chrisem Jericho.

2. POWRÓT DO WRESTLINGU, DEBIUT W WWF

Vince McMahon rywalizując z Riciem Flairem, który wciąż był jego partnerem w interesach, zapowiedział, że aby zmienić całą federację i obrócić ją o 180 stopni, „wydzieli trochę trucizny”. Tą trucizną okazało się być NWO, które w WWF zadebiutowało na gali NWO – New World Order na gali No Way Out. Bardzo ciekawy zabieg ze strony federacji. Oczywiście od razu stajnia znalazła sobie wielu wrogów w postaci Stone Colda czy Kane’a. Pojawienie się Hulka Hogana pierwszy raz od 9 lat w WWF doprowadziło do jego pojedynku na Wrestlemanii X-8 z The Rockiem.

3. WIELKIE SHOW WIELKICH ZAWODNIKÓW

Wrestlemania X-8 była jak dla mnie w pięciu najlepszych w historii, ponieważ walki tam były naprawdę dobre i pojawiło się tam wiele wielkich nazwisk. Hulk Hogan zmierzył się z The Rockiem, przechodząc wymuszony przez fanów face turn, Triple H zdobył tytuł Undisputed od Chrisa Jericho, Kurt Angle w nieczysty sposób pokonał Kane’a, Undertaker obronił swój Streak przeciwko Ricowi Flairowi, a Stone Cold pokonał swojego rywala z NWO Scotta Halla. Wyniki tych wszystkich walk doprowadziły do wielu bardzo ważnych wydarzeń, takich jak:

4. BRAND SPLIT

Vince McMahon i Ric Flair po Wrestlemanii nadal wzajemnie się nienawidzili, więc postanowili odgrodzić się od siebie swoimi show z własnym rosterem i tytułami. Vince McMahon utworzył ze SmackDown swoje show, a Ric Flair był przewodniczącym RAW. Gala, na której odbył się tzw. Draft, który polegał na wybieraniu zawodników przez poszczególnych prezesów miała miejsce 25 marca. Pierwszym w historii draft pickiem WWF był The Rock przechodzący na SmackDown. Całą listę wyborów dwóch prezesów macie na obrazku. Dodam jeszcze że widniejący na obrazku Stone Cold jako free agent, przeszedł na RAW.

5. GET THE F OUT!

W 2002 roku charytatywna fundacja zajmująca się zwierzętami World Wildlife Fund oskarżyło WWF o złamanie umowy sprzed kilku lat, dotyczącej używania skrótu „WWF”. Sprawę sądową przegrała federacja wrestlingowa, a jej nową nazwą 6 maja stała się WWE – World Wrestling Entertainment. Od tej pory ruszyła akcja „Get the F out” w postaci krótkich filmów, pokazująca drastyczną zmianę nazwy i logotypu. Wielu fanów sądzi, że był to początek końca WWE. Przez wiele lat federacja McMahona nie mogła również pokazywać swojego starego logotypu w materiałach archiwalnych oraz musiała wycinać kwestie dialogowe zawierające „WWF”, ale po pewnym czasie doszło do ugody.

6. FALA DEBIUTÓW

2002 był rokiem, który tak naprawdę ukształtował dzisiejszy obraz WWE. W bardzo niedużym odstępie czasu zadebiutowali tacy zawodnicy, jak:

Brock Lesnar – 18.03.2002
Randy Orton – 25.04.2002
Batista – 09.05.2002
John Cena – 27.06.2002
Rey Mysterio – 25.07.2002

Wszystkich tych zawodników (oprócz Batisty) możemy oglądać w ringu WWE do dziś. Brock Lesnar jest niechcianym mistrzem Universal od czasu Crown Jewel, Randy Orton jest złowieszczym heelem na SmackDown Live, John Cena jest part-timerem z ważnymi występami, Rey Mysterio właśnie powrócił na SmackDown Live, a Batista całkiem niedawno pojawił się na SmackDown 1000.

7. STONE COLD ODCHODZI

WWE miało zamiar lekko podbudować walkę Brocka Lesnara i Stone Colda w turnieju kwalifikacyjnym do King of the Ring. Austin był jednak temu przeciwny, odrzucając wszelkie bookingi, które zawierały jego przegraną z Lesnarem. Twierdził, że jest to walka zbyt małego kalibru, aby taki zawodnik mógł przegrać. W końcu Stone Cold odszedł z WWE 10 czerwca, nie pojawiając się na RAW. Tydzień później na RAW, Vince McMahon otwarcie przyznał, że „Austin zachował się jak małe dziecko i odszedł”.

8. NOWY MISTRZ I KONTROWERSJE

Na Summerslam 2002 zmierzyli się ze sobą zwycięzca turnieju King of the Ring Brock Lesnar oraz Undisputed Champion The Rock. Zwycięzcą został ten pierwszy, a Dwayne poleciał do Hollywood kręcić filmy. Warto dodać, że była to ostatnia szybka zmiana pasa Undisputed, który do tej pory był przerzucany między zawodnikami jak „hot potato” (jeśli chcecie artykuł o tym okresie, to dajcie znać w komentarzach). Niedługo po największej gali lata okazało się, że Lesnar będzie ekskluzywnym mistrzem tylko dla SmackDown (do tej pory mistrz Undisputed pokazywał się na obu tygodniówkach), a RAW zostaje bez mistrza. Problem został szybko rozwiązany, a ówczesny manager RAW Eric Bischoff wręczył nowy-stary tytuł (WCW Championship o nazwie World Heavyweight Championship) Triple H’owi.

9. RYWALIZACJA DAWNYCH PRZYJACIÓŁ

W czerwcu 2002 roku po czteroletniej absencji od wrestlingu powrócił Shawn Michaels, co spotkało się z niesamowitym zadowoleniem fanów. Prywatnie również zmienił on swój styl życia, stał się gorliwym chrześcijaninem. Przez krótki czas HBK należał do NWO, a następnie namawiał swojego dawnego kompana Triple H’a do zreformowania DX. Gdy miało się to stać 22 lipca 2002 roku, Triple H ku zaskoczeniu wszystkich wykonał Pedigree na Michaelsie. Doprowadziło to do ich walki na Summerslam, którą wygrał Michaels. Mimo tego przez 2 miesiące nie widzieliśmy go w WWE TV, ponieważ po pojedynku Triple H zaatakował go sledgehammerem. Następnie obaj zawodnicy byli członkami pierwszego w historii Elimination Chamber Matchu o mistrzostwo World Heavyweight, który również wygrał HBK. Na ostatnim PPV roku, Armageddon, dwaj zawodnicy zmierzyli się ze sobą po raz kolejny w 3 Stages of Hell Matchu o mistrzostwo, a tym razem wygrał HHH.

10. SMACKDOWN SIX

Gdy Chris Jericho został przetransportowany na RAW, Paul Heyman jako booker SmackDown zażądał w zamian Chrisa Benoit i Eddiego Guerrero. Dla Vince’a McMahona było to dosyć abstrakcyjne żądanie, jako że obaj nie byli wtedy zbyt wielkimi gwiazdami, ale zgodził się. Doprowadziło to do powstania SmackDown Six, czyli według wielu jednego z najlepszych okresów w historii tej tygodniówki, który rozpoczął się jesienią 2002 roku. Centralnymi postaciami pod piórem Heymana byli Los Guerreros, Chris Benoit, Kurt Angle, Rey Mysterio i Edge. Seria walk tag-teamowych i singlowych między tymi zawodnikami była naprawdę świetnie przyjęta, a okres ten nadal jest bardzo dobrze wspominany.