Adam Joseph Copeland: Biografia

Imię i Nazwisko – Adam Joseph Copeland
Ring Name – Edge
Data Urodzenia – 30 października 1973
Miejsce – Orangeville, Ontario w Kanadzie
Waga | Wzrost – 109 kg | 196 cm
Debiut w wrestlingu – 1990
Debiut w WWE – 22 czerwca 1998

Wcześniejsze życie

Copeland urodził się w Orangeville, Ontario w Kanadzie. Jest synem Judy Copeland, która wspierała go pracując na dwóch etatach. Do dnia dzisiejszego nigdy nie spotkał się z tatą, nie widział nawet jego zdjęcia. Profesjonalnym wrestlingiem zaczął interesować się w młodym wieku. Był fanem Mr. Perfecta, Randy’ego Savage’a, Hulka Hogana, Ricky Steamboata, Shawna Michaelsa i Breta Harta. Mając 18 lat wygrał konkurs w Sully Gym, który dał mu możliwość kształtowania umiejętności wrestlerskich u Sweeta Daddy Sikia i Rona Hutchinsona. Swoje marzenie o wrestlingu musiał odłożyć na bok, musiał zbierać pieniądze na rachunki. Pracował na wielu różnych etatach, potem poszedł do Humber College, które ukończył z dyplomem w zakresie audycji radiowych. Obecnie jest w związku z Beth Pheonix.

Początki kariery

W 1990 roku walczył na scenie niezaleznej w Ontario oraz w okolicach Wielkich Jezior, czyli w regionie Stanów Zjednoczonych. Walczył pod pseudonimem Sexton Hardcastle. Wraz z Joe Legend tworzył drużynę o nazwie Sex and Violence. Przez lata 90-te zaczął występować w Tony Condello’s Winnipeg, tym razem już pod innym ring namem – Adam Impact. W 1997 roku Sex and Violence zostało połączone z Thug Life, do której należał wtedy między innymi Christian Cage (jego przyjaciel z dzieciństwa), Zakk Wyld, Bill Skullion i Rhino Richards. Podczas swojej kariery na scenie niezależnej zdobył dwa razy MWCW Tag Team Championship z Joe Legend, zdobył także raz ICW Street Fight Tag Team Championship z Joe Legend oraz Christianem Cage’m.

Duet Hardcastle i Cage byli znani jako Hard Impact, przed zmianą na The Suicide Blondes. Będąc w Japonii pracowali pod nazwą The Canadian Rockers. Copeland wraz z Damonem Strikerem walczył na jednym z odcinków WCW Pyro z Kevinem Sullivanem i Meng’em.

Latem 1995 roku pracował na evencie w Ajaxie, Ohio. W jego walce przyglądał mu się menadżer Breta Harta, Carl De Marco. Był pod wrażeniem, doradził mu, aby wylał swoją próbkę umiejętności do WWF. Co prawda dobrej odpowiedzi nie uzyskał, jednak gdy De Marco został nowym prezydentem WWF Canada, powiedział mu że wykorzysta swoją pozycje, przedstawi go w samych superlatywach.

10 maja 1996 roku, Sexton Hardcastle zastąpił Boba Holly’ego w krótkim otwierającym house show WWF, które odbywało się w Hamilton, Ontario.

Po podróży latem 1997 roku z Grand Prix Wrestling, De Marco wysłał Copelanda do Cagliary, gdzie Bret Hart trenował nieformalnie wrestlerów po obecnej rehabilitacji po operacji kolana. Swoje pieniądze przeznaczył na bilet na samolot, został bez pieniędzy. Zadzwonił do Johnny’ego Smitha, który zapewnił mu jedzenie, schronienie oraz siłownie. Pojechał również do Hart House, gdzie trenował z Kenem Shamrockem, Testem, Markiem Henrym i Kurrganem.

Copeland powrócił do Maritimes na kolejny tour Grand Prix. Powrócił do Hart House, tym razem wziął ze sobą Christiana. Po obozie, Hart był pod wrażeniem umiejętności obydwóch zawodników, zapewnił im dobre słowa na ich temat dla WWF.

The Brood; Edge i Christian (1996–2001)

W 1997 roku podpisał kontrakt rozwojowy z WWF. Na Remembrance Day 1997 w Cornwall, Ontario zmierzył się z Christianem Cage’m.

Po zakończeniu szkolenia otrzymał wreszcie swoją szansę, zadebiutował 22 czerwca 1998 roku podczas Raw is War, przyjął ring name ”Edge”. Przydział charakter samotnika, który wchodził do ringu przez publiczność. Jego postac była już przedstawiono kilka tygodni wcześniej, w przeróżnych filmikach spacerował bezcelowo po mieście, gdzie atakował przechodni. Swoją pierwszą walkę stoczył z Jose Estradą, pojedynek zakończył się podwójnym wyliczeniem. Swoją pierwszą walkę na PPV odbył na SummerSlam, w drużynie z Sable pokonał Jacqueline i Marca Mero.

Potem rozpoczął rywalizację z wrestlerem wampirem, Gangrelem. Podczas ich feudu, Gangrel wprowadził Christiana Cage’a (od tego momentu po prostu Christian), w fabule jego brat oraz sojusznik. Gangrel i Christian przekonali w końcu Edge’a, ten dołączył do ich drużyny, która została nazwana The Brood. Drużyna zaczęła współpracować z Minstry of Darkness, którą utworzył Undertaker. W maju 1999 roku obie drużyny popadły w konflikt, po tym jak Christian został zaatakowany przez Kena Shemrocka, wyjawił mu gdzie znajdowała się uwięziona Stephanie McMahon. Undertaker chciał go za to ukarć, jednak po jego stronie stanął Edge oraz Gangrel.

22 lipca 1999 roku zdobył pierwszy WWF Intercontinental Championship pokonując Jeffa Jarretta podczas house show w swoim rodzinnym mieście, czyli Toronto. Pas stracił zaledwie dzień później, odebrał mu go wcześniejszy mistrz.

Tego samego roku został wrzucony do story z The Hardy Boyz (Jeff i Matt Hardy). Gangrel zdradził Christiana i Edge’a, założył nową stajnie The New Brood, gdzie przydział ich wrogów, czyli braci Hardych. Drużyny rozpoczęły ostrą rywalizację. Na No Mercy odbył się Ladder Match o 100 tysięcy dolarów, Edge i Christian przegrali z The Hardy Boyz. 2 kwietnia podczas WrestleManii 2000, Edge i Christian pokonali The Hardy Boyz oraz Dudley Boyz w TLC Matchu o WWF Tag Team Championship.

Po tym zwycięstwie, świetny duet łącznie zdobył siedem razy WWF Tag Team Championship.W tamtym czasie bardzo popularny stał się ich znak ”five second pose”. Obaj walczyli w pierwszych trzech w historii TLC Matchach, wygrywając dwa pierwsze z Dudley Boyz i The Hardy Boyz, odpowiednio na SummerSlam 2000 i WrestleManii X-Seven. Na Royal Rumble w 2001 roku stracili pasy tag team, przegrali z Dudley Boyz. Na No Way Out próbowali odzyskać tytuły, jednak nie udało im się przegrali z bracmi Dudley, w pojedynku brał również Undertaker z Kane’m. Zdołali odzyskac tytuły na WrestleManii X-Seven, w drugim TLC Matchu pokonali The Hardy Boyz i Dudley Boyz.

Intercontinental Champion i inne feudy (2001-2003)

Edge rozwijał się w solowej karierze, wygrał turniej King of the Ring 2011, dzięki temu zyskał większą sympatię fanów. Wkrótce Christian się od niego odwrócił, obaj rozpoczęli feud o pas Interkontynentalny, który został zakończony trzema walkami, Edge wygrał na SummerSlam, na Unforgiven zwyciężył Christian, który tym samym odebrał mu pas. Jakiś czas później ponownie odebrał mu tytuł. Po tej rywalizacji stracił pas na rzecz Testa, potem zdobył WCW United States Championship pokonując Kurta Angle’a. Na Survivor Series, Edge pokonał Testa, doszło do unifikacji pasa Intercontinental Championship z WCW United States Championship.

W następny roku został umieszczony w rywalizacji z Bookerem T, zmierzył się z nim na WrestleManii X8, odniósł nad nim zwycięstwo. Po drafcie dołączył do SmackDown. Tam rozpoczął feud z Kurtem Angle’m, który zakończył się pojedynkiem Hair vs. Hair na Judgment Day w maju. Angle stracił włosy. 4 lipca 2002 roku odniósł sukces z Hulkiem Hoganem, obaj zdobyli pasy tag team! Potem utworzył drużynę z Reyem Mysterio. Obaj wzieli udział w turnieju o WWE Tag Team Championship, które zostały utworzone dla SmackDown. Przegrali jednak w finale z Kurtem Angle’m i Chrisem Benoitem na No Mercy. Pojedynek został uznany za walkę roku według Wrestling Observer Newsletter. Po tym jak im się nie udało wygrać, Edge i Mysterio pokonali Los Guerreros o miano pretendenta do pasów tag team. 7 listopada pokonali Chrisa Benoita i Kurta Angle w two out of three falls matchu, zostali nowymi drużynowmi mistrzami! Pasy stracili w Triple Threat Tag Team Matchu na Survivor Series, Los Guerreros pokonali Edge’a i Reya Mysterio oraz Kurta Angle i Chrisa Benoita. Obaj postanowili pójść w karierę solową, Edge miał wystąpić na No Way Out w drużynie Brocka Lesnara, został jednak brutalnie zaatakowany i ostatecznie nie wziął w nim udziału. Po PPV odniósł kontuzję szyi, musiał przejść operacje.

Pościg za pasami mistrzowskimi (2004-2005)

Kontuzja spowodowała, że Edge pauzował ponad rok. Został dodany na RAW w Drafcie po WrestleManii XX. 19 kwietnia 2004 zdobył pasy tag team z Chrisem Benoitem. Po utracie pasów obaj wciąż ze sobą współpracowali, jednak do czasu Vengeance, gdzie Edge pokonał Randy’ego Ortona i zgarnął pas Interkontynentalny. Copeland stał się wtedy setnym posiadaczem w historii tego tytułu. Po małej kontuzji pachwiny, której nabawił się poza TV, generalny menadżer RAW, Eric Bischoff odebrał mu pas Interkontynentalny.

Po powrocie, Edge uwziął się na pas wagi ciężkiej. Edge, Chris Benoit i Shawn Michaels dostali okazję na title shota na World Heavyweight Championship w posiadaniu Triple H’a na Taboo Tuesday. Głosowanie wygrał Shawn Michaels, Edge i Chris Benoit otrzymali title shoty na pasy tag team. Edge porzucił swojego partnera, który i tak zdołał wygrać pojedynek i zgarnąć pasy drużynowe. Tego samego wieczoru postanowił interweniować w walce wieczoru, jego interwencja spowodowała, że Shawn Michaels przegrał z Triple H’em. 1 listopada Edge i Chris Benoit stracili pasy, Edge siedział na krześle i przyglądał się walce. Po pojedynku zaatakował Benoita, tym samym przeszedł Heel Turn po raz pierwszy od 2001 roku. W listopadzie on i Benoit wzięli udział w Battle Royal o pretendenta do pasa wagi ciężkiej, obaj jako ostatni wyeliminowali się równocześnie. To spowodowało, że Triple H musiał bronić pasa w Triple Threat Matchu. Walka zakończyła się remisem, ponieważ Edge i Benoit wykonali pinfall w tym samym czasie. Pas wagi ciężkiej w następnym tygodniu został zwakowany.

W styczniu 2005 roku, Edge wziął udział w swoim pierwszym Elimination Chamber Matchu na gali New Year’s Revolution, został wyeliminowany jako pierwszy przez Shawna Michaelsa. To spowodowało, że obaj zmierzyli się na gali Royal Rumble, wygrał Edge.

Mr. Money in the Bank i WWE Champion (2005-2006)

Na WrestleManii 21 zwyciężył w pierwszym w historii Ladder Matchu o walizkę Money in the Bank, która gwarantowała mu walkę o każdy pas, kiedy tylko będzie chciał. Początkowo Edge nie był zadowolony z tego typu pojedynku, jednak podobno namówił go na to Edge oraz Gleen Jackobs (Kane). Następnie doszło do wielkich kontrowersji w prywatym życiu Edge’a, posiadacz walki Money in the Bank miał prawdziwy romans z Litą, która w tamtym czasie była jeszcze dziewczyną Matta Hardy’ego, który borykał się z kontuzją. Co ciekawe, Edge i Matt byli wielkim przyjaciółmi w prywatnym życiu. Z czasem sprawa wyszła publicznie na jaw, postanowiono więc przenieść to jako część ich storyline’u.

Po tym Edge i Lita zostali wplątani w storyline, gdzie Lita zdradziła swojego męża Kane’a. Doszło więc do pojedynku Edge i Kane’a, był to Stretecher Match, który wygrał Rated R Superstar. Później po pojedynku Lita otrzymała Tombstone Piledriver.

11 lipca na RAW powrócił Matt Hardy, który interweniował w walce Edege’a z Kane’m. Doszło więc do kontynuacji ich rywalizacji, obaj zmierzyli się na SummerSlam, gdzie Edge go pokonał. Następnie zmierzyli się w Street Fight Matchu, w którym został zapamiętany moment wykonania akcji przez Matta Hardy’ego z rampy na różne elektryczne kable i tym podobne. Ponownie zmierzyli się na Unforgiven, tym razem wygrał Hardy w Steel Cage Matchu. Ich rywalizacji kończy się 3 października na WWE Homecoming, Edge pokonuje Matta Hardy’ego w starciu „Loser Leaves Raw Ladder Match”. Starszy z braci Hardych przeniósł się na SmackDown. Następnie doznał drobnego urazu klatki piersiowej, był nieobecny przez kilka tygodni. W czasie swojego urazu zapoczątkował swój program pod nazwą The Cutting Edge. Wtedy nazwał siebie Rated R Superstar. Dzięki temu talk-show rozpoczął feud z Ric’em Flairem. Przez najbliższe tygodnie go obrażał, ten w końcu odpowiedział na jego słowa, po prostu go zaatakował. Obaj zmierzyli sie na New Year’s Revolution o pas Interkontynentalny, Edge został zdyskwalifikowany.

Tego samego wieczoru John Cena obronił WWE Championship w Elimination Chamber Matchu. Po pojedynku pojawił się Edge, który zainkasował wcześniej zdobytą walizkę Money in the Bank. Po raz pierwszy w karierze został WWE Championem! Edge w wywiadzie dla WWE.com poinformował, że on i Lita będą mieli ”gorący, niepohamowany seks” na następnym RAW. W segmencie przerwał im Ric Flair oraz potem John Cena, zakończyło się tym, że Lita otrzymała Attitude Adjustment od byłego mistrza WWE. Warto wspomnieć, że segment osiągnął rating 5.2, był to najwyższy rating w tamtym roku. Trzy tygodnie później Edge stracił pas WWE, przegrał z Johnem Ceną na Royal Rumble. Na specjalnym czwartkowym RAW w lutym dostał rewanż, lecz go przegrał. Za porażkę obwiniał sędziego specjalnego, którym był Mick Foley. To doprowadziło do ich walki na WrestleManii 22. Był to Hardcore Match, który wygrał Edge po wykonaniu speara Foleyowi na płonący stół. Przez to doznał poparzeń drugiego stopnia.

Po WrestleManii, Edge powrócił do rywalizacji o WWE Championship. Na Backlash wziął udział w Triple Threat Matchu, w którym John Cena zwyciężył po przyłożeniu Triple H’a. Po Backlash kontynuował rywalizację z Mickiem Foleyem w three way hardcore matchu, Tommy Dreamer odwrócił się od swojego przyjaciela, pomagając przy tym Edge’owi. Edge i Mick Foley ogłosili, że po ich brutalnej walce na WrestleManii 22 obaj nazwali się ”Mistrzami Hardcore’u”. Na gali One Night Stand odbył się Hardcore Tag Team Match, w którym Edge, Lita oraz Mick Foley pokonali Dreamera, Terry’ego Funka i Beulah McGillicutty.

Tego samego wieczoru, Edge ingerował w walkę Johna Ceny z Robem Van Damem o WWE Championship. Rated R Superstar wykonał mu speara na stół będący w narożniku, przez to Cena stracił tytuł. Na Vengeance dostał szansę w walce o WWE Championship, przegrał jednak z Robem Van Damem.

Dwa tygodnie później na RAW wziął udział w Triple Threat Matchu, pokonał Johna Cenę i Roba Van Dama. Został nowym mistrzem WWE! Tak wznowił się feud z Johnem Ceną, na Saturday Night Main Event przegrał z nim przez dyskwalifikację, dlatego też obronił tytuł. Do kolejnej walki doszło na SummerSlam, w walce było jedno zastrzeżenie, jeśli Edge zostanie zdyskwalifikowany, to tracił tytuł. Edge wygrał ten pojedynek po uderzeniu kasketem w głowę Johna Ceny, gdy sędzia nie widział. Na następnym RAW, Lita wyrzuciła pas Johna Ceny do rzeki Long Island, a Edge powiedział, że jest to koniec jego ery. Tego samego wieczoru zmierzył się z Jeffem Hardym, w pojedynku interweniował John Cena, ich brawl przeniósł się poza arenę, a zakończył się tym, że Cena wrzucił go do rzeki. Na Unforgiven doszło do ostatniej ich walki, Cena zastrzegł sobie, że jeśli tym razem przegra, to przejdzie na SmackDown. Edge się zgodził, w swoim rodzinnym mieście odniósł porażkę w TLC Matchu, stracił pas WWE. Copeland po pojedynku powiedział na zapleczu, że po raz pierwszy w karierze w swojej walce stracił przytomność.

Rated-RKO (2006-2007)

Na RAW, które odbyło się 3 października, Edge stracił szansę zdobycia pasa WWE po interwencji DX, którzy zajeli się wcześniejszą ingerencją Lance Cade’a i Trevora Murdocha w jego walce z Johnem Ceną w Steel Cage Matchu. Chciał zemścić się na Degeneration-X, połączył więc siły z Randy’m Ortonem. Swoją drużynę nazwali Rated-RKO. Oboje pokonali DX jako pierwszy od czasu ich reaktywacji. Edge i Orton szybko zdominowali dywizję tag team, zdobyli pasy tag team. To był wielki sukces Edge’a, ponieważ po raz 11 w karierze zgarnął pasy tag team, co jest dotychczasowym rekordem.

W ramach storyline’u, Edge i Randy Orton brutalnie zaatakowali Rica Flaira krzesełkami. Miało to na celu wkurzyć DX. Tak też zmierzyli się na gali New Year’s Revolution, gdzie pojedynek zakończył się bez rezultatu, Triple H doznał kontuzji podczas pojedynku, wykluczyło go to z akcji. Drużyna kontynuowała więc feud z Shawnem Michaelsem, który kilka tygodni później połączył się w drużynę z Johnem Ceną. 29 stycznia 2007 stracili pasy tag team właśnie na rzecz swoich rywali. Nie zdołali odzyskać tytułów w rewanżu. Następnie Edge wziął udział w Money in the Bank Matchu na WrestleManii 23. Starcia nie wygrał, ponieważ Jeff Hardy wykonał na nim poteżny skok z drabiny, obaj zostali wyniesieni na noszach. Edge i Orton nie zdołali pokonać Johna Ceny w pojedynku o WWE Championship na Backlash.

La Familia i reign z pasem mistrzowskim (2007-2009)

7 maja 2007 na RAW, Edge przerwał promo zwycięzcy Money in the Bank Matchu, Mr. Kennedy’emu. Rated R Superstar sprowokował go, wywalczył pojedynek z nim o walizkę. Edge zaatakował go przed pojedynkiem poważnie go osłabiając, ostatecznie go pokonał i zdobył kontrakt. W tym momencie stał się pierwszą osobą, która zdobyła dwukrotnie walizkę Money in the Bank oraz pierwszy raz nie w Ladder Matchu o kontrakt.

11 maja na SmackDown odbył się Steel Cage, w którym Undertaker bronił pasa wagi ciężkiej przeciwko Batiscie, walka zakończyła się remisem. Po pojedynku zjawił się Mark Henry, który brutalnie zaatakował mistrza. Po chwili wykorzystał to Edge, który wykorzysał walizkę Money in the Bank, tym samym został nowym mistrzem wagi ciężkiej! Następnie rozpoczął feud z Batistą, którego pokonał na Judgement Day. Kolejny pojedynek wygrał na One Night Stand w Steel Cage Matchu. Trzeci i ostatni raz zmierzyli się na Vengeance, wygrał ponownie Edge. Kolejnym rywalem był Kane, którego pretendentem ogłosił generalny menadżer SmackDown, Teddy Long. 20 lipca ogłosił, że musi oddać pas wagi ciężkiej, ponieważ doznał urazu lewej części klatki piersiowej, po ataku Kane’a.

Edge, Curt Hawkins oraz Zack Ryder zostali członkami La Familia. Jego powrót miał miejsce na listopadowym Survivor Series, ingerował w starcie Batisty i Undertakera o WWE World Heavyweight Championship w Hell in a Cell Matchu. Potem oficjalnie zostało wyjawione, że Edge jest w związku z generalnym menadżerem SmackDown, Vickie Guerrero. Oczywiście w fabule. 30 listopada powrócił do ringu, zmierzył się z Batistą o pas wagi ciężkiej, pojedynek zakończył się interwencją Undertakera. Na Aramggedon pokonał Batistę i Undertakera w Triple Threat Matchu. Po raz drugi w karierze został mistrzem wagi ciężkiej! Potem rozpoczął rywalizację z Reyem Mysterio, którego pokonał na Royal Rumble oraz także na No Way Out.

World Heavyweight Championship stracił na WrestleManii 24, został pokonany przez Undertakera po Hell’s Gate. Rewanż odbył się na Backlash, który Edge przegrał. Po tym PPV, Vickie Guerrero pozbawiła Undertakera tytułu. Na Judgment Day pojedynek zakończył się bez rezultatu, wciąż nie było mistrza. Mistrza poznaliśmy na One Night Stand, którym został ponownie Edge. Po tym pojedynku Undertaker opuścił federację.

29 czerwca odbyła się gala Night of Champions, Edge dzięki La Familia zdołał pokonać Batistę. Edge został przedraftowany na RAW, a ówczesny WWE Champion Triple H’a na SmackDown. Tego samego wieczoru, Batista dorwał Edge’a i wymierzył mu poteżny powerbomb w ringu. Z tej sytuacji skorzystał CM Punk, który zrealizował walizkę Money in the Bank!

4 sierpnia na SmackDown, wściekły Edge był zły na Vickie Guerrero, odwołał również z nią ślub. Zdanie zmienił jednak już w następnym tygodniu. 18 lipca 2008 roku miało odbyć się wesele. Na ceremonii pojawił się Triple H, który wyjawił wideo, na którym Edge romansował z Alicią Fox, Vickie była wściekła. Obaj zmierzyli się o WWE Championship na The Great American Bash, po małym zamieszaniu starcie wygrał Hunter. 8 sierpnia zakończono działalność La Familia, Edge zaatakował Chavo Guerrero. Generalna Menadżerka SmackDown postanowiła się nad nim zemścicć, umieściła go w pojedynku z Undertakerem na SummerSlam. Rated R Superstar przegrał pojedynek w Hell in a Cell Matchu.

Vickie Guerrero umieściła go w Triple Threat Matchu na Survivor Series z Triple H’em i Vladmirem Kozlovem. Zastąpił Jeff Hardy’ego. Edge po raz trzeci w karierze został mistrzem WWE. Pas stracił ledwie miesiąc później po tym jak przegrał w Triple Threat Matchu, nowym mistrzem został Jeff Hardy. Obaj rozpoczeli ze sobą feud, który zakończył się na Royal Rumble. Pokonał go w meczu bez dyskwalifikacji, po tym Jeff został zaatakowany krzesełkiem przez swojego brata. Został po raz czwarty i ostatni mistrzem WWE! Pas stracił na następnej gali, czyli Elimination Chamber. Został jako pierwszy wyeliminonany z Elimination Chamber Matchu. Tego samego wieczoru zaatakował przed walką Kofiego Kingstona i zajął jego miejsce w komorze eliminacji o pas wagi ciężkiej, co najlepsze, wygrał go. Pas wagi ciężkiej stracił na WrestleManii 25, odebrał mu go John Cena. Pas odzyskał już wkrótce, na Backlash pokonał go w Last Man Standing Matchu, pomógł mu Big Show.

Edge ponownie wrócił do rywalizacji z Jeffem Hardym, pokonał go Judgment Day, jednak nie dał już rady na Extreme Rules, przegrał w Ladder Matchu, przez to stracił pas wagi ciężkiej. Chwilę potem CM Punk zrealizował walizkę na Hardym i zdobył po raz kolejny ten tytuł. Vickie Guerrero zrezygnowała ze swojej posady Generalnego Menadżera RAW, do ringu wyszedł Edge, który przyszedł ją przeprosić. Ożenił się z nią, ponieważ ta miała wielkie uprawnienia, teraz stara się o rozwód.

Pobity rekord z World Heavyweight Championship (2009-2011)

W czerwcu, Edge wraz z Chrisem Jericho zdobyli zunifikowane pasy tag team. Obaj pokonali Legacy na The Bash. Copeland zdobył po raz dwunasty pasy tag team, jest to rekord. Edge doznał kontuzji ścięgna achillesa w walce z Jeffem Hardym na live evencie. To spowodowało, że musiał przejść operację, mówiło się że będzie musiał pauzować rok. Edge został zastąpiony Big Showem w jego zespole z Chrisem Jericho. Jeśli chodzi o Y2J’a, to ten zaczął wypowiadac się źle o swoim koledze, oznaczało to, że Edge przeszedł Face Turn pierwszy raz od 2004 roku.

Edge powrócił na Royal Rumble w 2010 roku, na dodatek go wygrał. W pojedynku wyeliminował między innymi Chrisa Jericho oraz Johna Cenę. Y2J zdobył pas World Heavyweight Championship na Elimination Chamber, to spowodowało, że Edge wybrał jego w walce o tytuł na WrestleManii 26. Pojedynek wygrał Jericho, jednak zapamiętany będzie spear na nim ze stołu komentatorskiego na barierki. Pokonał go na następnej gali, na Extreme Rules zwyciężył w Steel Cage Matchu.

Następnej nocy został przeniesiony na RAW, tam rozpoczął feud z byłym partnerem Rated-RKO, Randy’m Ortonem. 30 kwietnia pojawił się na SmackDown, gdzie zaatakował Christiana, w ten sposób został ponownie Heelem. 17 maja obaj zmierzyli się na RAW, Edge pokonał Christiana w swoim rodzinnym mieście, czyli w Toronto. W między czasie trwał feud z Ortonem, obaj zmierzyli się ze sobą na Over the Limit, walka zakończyła się podwójnym wyliczeniem. Na gali Fatal 4-Way miał szanse zdobyć pas WWE, lecz nie dał rady pokonać Sheamusa, Randy’ego Ortona oraz Johna Cenę.

W następnym miesiącu wziął udział w Ladder Matchu o walizkę Money in the Bank na gali Money in the Bank, nie wygrał. Po tym PPV został wmieszany w feud z Nexusem, wziął udział w main evencie SummerSlam, został wyeliminowany w starciu drużyny WWE z Nexusem. Po najważniejszej gali lata zaczął mieć obsesje, która dotyczyła anonimowego generalnego menadżera RAW. Na Night of Champions wziął udział w Six-Pack Challenge o pas WWE, lecz ponownie przegrał. Na Hell in a Cell odniósł porażkę z Jack’em Swaggerem. Następnie został przeniesiony na SmackDown, po tym jak zniszczył komputer anonimowego menadżera RAW. Wtedy przeszedł Face Turn. 15 października 2010 roku pokonał Dolpha Zigglera, dzięki temu dołączył do drużyny SmackDown na Bragging Rights. Brand odniósł zwycięstwo nad RAW, Edge i Rey Mysterio jako jedyni nie zostali wyeliminowani. Jeśli chodzi o eliminacje, to wyeliminował R-Trutha, Johna Morrisona oraz kapitana, The Miza.

Wkrótce rozpoczął feud z World Championem Kane’m. Stał się pretendentem pokonując Reya Mysterio oraz Alberto Del Rio. Zmierzył się z nim na Survivor Series, lecz pojedynek zakończył się remisem. 19 grudnia odbyła się ostatnia gala roku, Edge pokonał Kane’a, Reya Mysterio Alberto Del Rio w Fatal 4-Way TLC Matchu. Został po raz kolejny w karierze mistrzem wagi ciężkiej! Kane dostał rewanż w Last Man Standing Matchu, który przegrał. To zakończyło ich program.

Na początku 2011 roku rozpoczął konflikt z Dolphem Zigglerem oraz Vickie Guerrero. Obaj zmierzyli się ze sobą na Royal Rumble. Pojedynek miał swoją zasadę, jeśli Edge użyje speara, to utraci pas wagi ciężkiej. Tak się nie stało, ponieważ Edge zwyciężył. Na Elimination Chamber pokonał w komorze eliminacji pięciu innych rywali, tym samym obronił tytuł. Na WrestleManii 27 odbył ostatni pojedynek w karierze, zmierzył się ze zwycięzcą Royal Rumble Matchu, pokonał go.

11 kwietnia 2011 roku, Edge wyszedł do ringu i poinformował, że musi przejść na emeryturę. Copeland powiedział, że wciąż zmaga się z kontuzją szyji oraz kręgosłupa, lekarz powiedział mu, że dalsze występy spowodowałyby paraliż bądź jego śmierć, a operacja nie wchodziła w ogóle w grę. 15 kwietnia 2011 roku oficjalnie oddał pas wagi ciężkiej, odszedł na emeryturę jako mistrz..

Występy po odejściu na emeryturę (2011-2013)

22 kwietnia 2011 roku pojawił się na SmackDown, przerwał fiestę Alberto Del Rio, który celebrował jego odejście na emeryturę. Na Extreme Rules przyczynił się do zwycięstwa Christiana w Ladder Matchu o WWE World Heavyweight Championship. Edge pojawił się w narożniku Christiana podczas SummerSlam w jego pojedynku z Randy’m Ortonem. Rated R Superstar był zawiedziony słabą taktyką Christiana, który przeszedł Heel Turn. 11 września 2011 roku pojawił się na SmackDown w Toronto. Tego dnia odbyło się The Cutting Edge, w którym udział wziął Randy Orton i Mark Henry.

31 marca 2012, Edge dołączył do WWE Hall of Fame, został wprowadzony przez swojego przyjaciela, Christiana.

Edge zaskoczył swoim powrotem na RAW, które odbyło się 23 kwietnia 2012 roku. Wziął udział w segmencie z Johnem Ceną, którego motywował przed jego starciem z Brockiem Lesnarem na Extreme Rules. Wspomniał również, że miał się nie pojawić tej nocy, ponieważ kilka dni później upływał jego kontrakt z WWE. 21 września 2012 roku pojawił się na SmackDown, wystąpił w segmencie z Teamem Hell No. Do WWE powrócił 9 września 2013 roku, na RAW odbył się The Cutting Edge, w którym gościem specjalnym był Daniel Bryan. Edge przy okazji obraził Triple H’a, w zamian za to The Shield przyciągnęło nieprzytomnego Christiana na rampę. Ten sam talk-show obejrzeliśmy na SmackDown, gdzie pojawił się Daniel Bryan oraz Randy Orton. Zakończyło się to brawlem.

Epizodyczne występy w WWE (2014 – Obecnie)

Show Edge’a i Christiana odbyło się 29 grudnia 2014 roku na RAW, gdzie ich gościem specjalnym był Seth Rollins, który niespodziewanie rzucił się na gospodarzy, ale na ratunek przybył im John Cena, który odgonił Rollinsa. Dnia 7 września 2015 roku Edge oraz Christian pojawili się na zapleczu RAW, gdzie doszło do krótkiego segmentu z ich udziałem, a także Setha Rollinsa, The New Day oraz The Dudley Boyz. Tego samego dnia Edge i Christian wystąpili w podcaście prowadzonym przez Stone Colda. 24 stycznia 2016 roku dowiedzieliśmy się, że 21 lutego nastąpi emisja programu The Edge and Christian Show That Totally Reeks of Awesomeness w sieci WWE Network. 15 listopada tego samego roku Edge pojawił się na 90-setnym odcinku SmackDown, gdzie był gospodarzem show, a jego gośćmi byli uczestnicy Survivor Series Matchu, a także The Undertaker.

Sukcesy i osiągnięcia:

Canadian Wrestling Association
– CWA North American Championship (raz)

Insane Championship Wrestling
– ICW Street Fight Tag Team Championship (2 razy) – z Christianem Cage (1) i Joe E. Legend (1)
– ICW/MWCW Mid-West Unified Tag Team Championship (1 raz) – z Joe E. Legend
– George Tragos/Lou Thesz International Wrestling Institute
– Lou Thesz Award (2013)

Outlaw Championship Wrestling
– OCW Tag Team Championship (raz) – z Joe E. Legend

Pro Wrestling Illustrated
– PWI Comeback of the Year (2004)
– PWI Feud of the Year (2005) z Litą vs. Matt Hardy
– PWI Feud of the Year (2006) vs. John Cena
– PWI Match of the Year (2000) z Christianem vs. The Dudley Boyz vs. The Hardy Boyz in a Triangle Ladder Match na WrestleManii 2000
– PWI Match of the Year (2001) z Christianem vs. The Dudley Boyz vs. The Hardy Boyz in a Tables, – Ladders, and Chairs Match na WrestleManii X-Seven
– PWI Most Hated Wrestler of the Year (2006)
– PWI Most Improved Wrestler of the Year (2001)
– 2 w rankingu PWI 500 w 2007 roku

WWF/WWE
– WWE Championship (4 razy)
– World Heavyweight Championship (7 razy)
– WCW United States Championship (raz)
– WWF/E Intercontinental Championship (5 razy)
– World Tag Team Championship (12 razy) – z Christianem (7), Hulkiem Hoganem (1), Chrisem Benoitem (2), Randy’m Ortonem (1) i Chrisem Jericho (1)
– WWE Tag Team Championship (2 razy) – z Reyem Mysterio (1) i Chrisem Jericho (1)
– King of the Ring (2001)
– Money in the Bank (2005, 20072)
– Royal Rumble (2010)
– Fourteenth Triple Crown Champion
– WWE Hall of Fame (2012)
– Slammy Award for Couple of the Year (2008) – z Vickie Guerrero
– Slammy Award for „Oh Snap” Meltdown of the Year (2010)
– 2010 Bragging Rights Trophy – z drużyną SmackDown

Wrestling Observer Newsletter
– Match of the Year (2002) z Reyem Mysterio vs. Kurt Angle i Chrisem Benoitem na No Mercy
– Tag Team of the Year (2000) z Christianem
– Worst Feud of the Year (2010) vs. Kane
– Worst Worked Match of the Year (2008) vs. Vladimir Kozlov i Triple H na Survivor Series

Kogo biografia ma znaleźć się na stronie? ? #JamesEllsworth? a może ktoś inny?

Autorzy: Jakub Marciniak & Mateusz Polak