Nadszedł czas na następną dziesiątkę. Nie przedłużając zapraszam do lektury. Miejsca 80-71 ujawnimy w Mikołajki, czyli 6 grudnia.
Miejsce 90: Suwama
Pierwszą część listy kończy może i najmniej znany czytelnikom zawodnik. Jest to obecny triple crown champion i AJPW tag team champion. W ciągu całej dekady posiadał główny pas AJPW aż 6 razy. W tej dekadzie okazał się jedną z najlepszych postaci w AJPW i jego wybitne osiągnięcia pozwoliły mu na wejście do listy, w której dominują zawodnicy WWE i NJPW. Z pewnością gdyby Suwama był w bardziej znanej federacji znalazłby się dużo wyżej w rankingu. Jednak w tym momencie może się zadowolić tylko 90 miejscem.
Miejsce 89: KUSHIDA
KUSHIDA to jedyny zawodnik, z tej dziesiątki, który większość dekady spędził w NJPW. Niestety jedyne jego osiągnięcia w tamtej federacji to mistrzostwa wagi lekkiej. Jednak patrząc na to jak potoczyła się jego kariera w WWE nie narzekałbym na jego listę mistrzostw w NJPW. KUSHIDA zdobył mistrzostwo wagi lekkiej aż 6 razy, łącznie mając to mistrzostwo prawie 2 lata. Oprócz tego 2 razy miał mistrzostwo drużynowe dla wagi lekkiej. Warto wspomnieć także, że KUSHIDA zdobył mistrzostwo w ROH. Miał on tam pas Television przez 131 dni. Raz w życiu zdobył on 5 star. Była to walka z Will’em Ospreay’em w 2017 roku.
Miejsce 88: Kento Miyahara
Ten trzydziestojednoletni zawodnik jest głównie znany z AJPW. Jednak dekadę rozpoczynał w NOAH. Tam jednak nie zdobył żadnych osiągnięć i poszedł do wyżej wspomnianego AJPW. Dopiero w 2014 roku zdobył swoje pierwsze mistrzostwo. Były to All Asian Tag team championship. Stopniowo jego umiejętności rosły i w 2017 sięgnął po swoje pierwsze mistrzostwo świata. Od tego czasu jest już czterokrotnym mistrzem Triple Crown, a jego najdłuższy title reign to aż 519 dni. Kento podczas tego title run’u rozegrał 12 walk o ten pas i najkrótsza walka trwała aż 24 minuty. Miyahara na swoim koncie ma także 17 walk, które miały przynajmniej 4 gwiazdki w rankingu WON.
Miejsce 87 :Brian Cage
Cage to zawodnik słynący z niesamowitej siły fizycznej połączonej z akcjami niczym zawodnik wagi lekkiej. Dekadę rozpoczął od powrotu na scenę niezależną, po krótkiej przygodzie w FCW. W 2010 roku zadebiutował w PWG. Występował tam do 2017 roku w międzyczasie walcząc w kilku innych organizacjach. W PWG toczył długi feud z Willi Mackiem, a po jego zakończeniu połączył siły z Michaelem Elginem zdobywając pasy tag team. W latach 2014-2018 był częścią Lucha Underground gdzie występował jako dominujący heel i ponownie starł się z Mackiem. Rywlizacja obydwu zawodników zakończyła się znakomitym starciem podczas finału drugiego sezonu LU. W federacji zdobył również Gift of the Goods Championship. Jako reprezentant Lucha Underground wystąpił w turnieju Lucha Libre Cup w 2016 roku, który wygrał w teamie z Chavo Guerrero i Johnym Mundo. Kolejnym przystankiem Cag’a było Impact Wrestling. Swoją przygodę rozpoczął od zdobycia pasa X-Division, a następnie toczył długi feud z Johnem Impact, któremu odebrał główny pas federacji. W 2019 otrzymał pierwsze miejsce w rankingu PWI Most Improved Wrestler of the Year. W 2020 roku rozpoczął współpracę z AEW gdzie wygrał lader match o miano pretendenta do pasa World Heavyweight, jednak nie zdobył go. Połączył siły z Tazzem i aktualnie jest mistrzem FTW
Miejsce 86: Rey Mysterio
Oscar Gonzalez Gutierrez Rubio znany powszechnie jako Rey Mysterio jest jedną z wielu gwiazd profesjonalnego wrestlingu, które w branży pracują od ponad 30 lat.
Mimo niewielkiego wzrostu cechuje go niesamowita skoczność, atletyzm, wielokrotnie pokazywał, że jest w stanie godnie rywalizować z wrestlerami większymi od siebie. Dowodem tego mogą być jego walki min. z Kanem. 7 kwietnia 2014 roku po porażce z Bad News Barrettem, Rey zdecydował się na odejście z WWE. Od tego momentu pracował w Lucha Underground oraz AAA. W 2018 roku niespodziewanie pojawił się na Royal Rumble wychodząc z numerem 27 i od tego momentu niemalże regularnie podziwiamy jego występy w WWE. Rey po raz kolejny do firmy wprowadził swoją rodzinę, jednak tym razem jego syn pracuje jako pełnoetatowy wrestler.
W latach 2011-2020 na swoich barkach nosił takie tytuły mistrzowskie, jak:
WWE Heavyweight Championship
Lucha Underground Trios Championship
DWW Championship
DDT Iron Man Heavy Metal Championship
The Crash Heavyweight Championship
WWE United States Championship
WWE United States Championship
Niewątpliwie tak odległe miejsce wrestlera z Meksyku może być zaskoczeniem dla wielu osób, ale nie odnosił on tak spektakularnych sukcesów, jak w latach 2000-2010.
Miejsce 85:Jimmy Uso
Jeden z członków The Uso swoją przygodę z wrestlingiem rozpoczął w 2008 roku pracując dla takich federacji, jak: Global Championship Wrestling, National Wrestling Alliance oraz Prime Time Wrestling.
Jonathan Fatu od wielu lat tworzy drużynę ze swoim bratem Jeyem. W latach 2008-2009 pracowali jako Samoan Soldiers. W 2010 roku jako Uso Brothers (w FCW), a od 2011 roku niezmiennie jako The Usos.
W latach 2011 -2020 wielokrotnie udowadniał, że jest jednym z najlepszych tag team partnerów/wykonawców w World Wrestling Entertainment. Jego dobre wyniki sportowe kilkukrotnie przyćmiły skandale, chociażby ten z 2019 roku, kiedy to został zatrzymany przez policję jadąc pod prąd ze swoją żoną oraz bratem. Jimmy ruszył w kierunku policjantów przez, co został aresztowany za utrudnianie interwencji funkcjonariuszom. W swoim dorobku ma takie tytuły mistrzowskie, jak:
FCW Florida Tag Team Championship,
WWE Tag Team Championship,
WWE SmackDown Tag Team Championship,
WWE RAW Tag Team Championship
Miejsce 84: Jey Uso
Jego prawdziwe imię i nazwisko, to Joshua Fatu. Wspólnie z bratem pracuje dla WWE tworząc drużynę o nazwie The Usos. Powyżej zostały przedstawione osiągnięcia dwójki świetnie wyszkolonych technicznie wrestlerów. Są synami Solofy Fatu, lepiej znanego jako Rikishi. Do Ich rodziny należą takie nazwiska, jak : Roman Reigns, The Rock, Umaga, Jimmy Snuka, czy Yokozuna.
Miejsce 83: Mark Haskins
Mark, to doświadczony profesjonalny wrestler, który aktualnie pracuje dla federacji Ring of Honor. Jest znany na całym świecie z występów w takich firmach, jak: Total Nonstop Action, Progress Wrestling, Revolution Pro Wrestling, Dragon Gate, Pro Wrestling Guerrilla, czy International Pro Wrestling: United Kingdom. Podczas długoletniej pracy na ringu zdobywał ponad 30 tytułów mistrzowskich. W latach 2010-2020 tworzył drużynę z Robbie X, jako StarbuX, a także z Jimmym Havocem, która działa do dnia dzisiejszego. Jest on także przypisany do europejskiej stajni znanej jako Legion, którą tworzy wspólnie z: Rampage Brownem, Sha Samuelsem, The Great O-Khanem, Gideonem Greyem oraz Vicky Haskins.
Osiągnięcia:
TNT World Championship
OTT Gender Neutral Championship
IPW: UK World Championship
All England Championship
Defiant Tag Team Championship
PROGRESS Tag Team Championship
RevPro British Tag Team Championship
SWE Heavyweight Championship
Miejsce 82:Shingo Takagi
Następnym zawodnikiem jest znany głównie w Japonii wrestler. Shingo przez większość dekady i kariery był związany z Dragon Gate i osiągnięcia z tej federacji z pewnością dały mu miejsce w tym top 100. Podczas całej przygody z Dragon Gate ( w tej dekadzie) zdobył aż 9 mistrzostw w tym Open the Dream Gate Championship aż 3 razy. W 2018 pojawił się w NJPW i tutaj też ma sporo osiągnięć. Chociaż z niepowodzeniem wziął udział w BOSJ i G1 CLIMAX Shingo zdobył 2 razy mistrzostwo NEVER Openweight, a na swoim koncie ma jeszcze mistrzostwa IWGP tag team dla wagi lekkiej i NEVER Openweight six man tag Championship.
Miejsce 81:Naomichi Marufuji
Jest to już piąty japończyk w tej dziesiątce. Także i on przez zdecydowaną większość dekady nie był związany z NJPW. Dekadę rozpoczął w NOAH jako GHC junior tag team champion. Po kilku latach, w 2014 zdobył najważniejsze mistrzostwo w federacji. Następnie zdobył to mistrzostwo jeszcze raz i wydaje mi się, że jego osiągnięcia jeśli chodzi o całą federację są największe. Marufuji również pojawił się w NJPW, tam co prawda za dużo nie zdobył, ale zdołał pokonać Kazuchikę Okadę w G1, a potem walczyć z nim w Main Evencie King of pro wrestling. Co prawda Marufuji nigdy 5 stara nie zdobył, ale kilka razy w dekadzie zdobył ponad 4 gwiazdki.