Ranking 10 najlepszych walk w 2024 roku – ARTYKUŁ

0

Tak jak w przypadku kobiecego rankingu, który możecie przeczytać klikając w poniższy link…

Ranking 10 najlepszych kobiecych walk w 2024 roku – ARTYKUŁ

W subiektywny sposób wybiorę 10 najlepszych walk w 2024. Zeszły rok był tak mocno opakowany w kapitalne walki, że ułożenie listy tych dziesięciu było trudne. Widziałem mnóstwo pojedynków na najwyższym poziomie, ale głównie dominują u mnie te wyprodukowane w All Elite Wrestling.

Bryan Danielson i Wil Ospreay występują w moim zestawieniu cztery razy, co dobitnie pokazuje, że w 2024 roku byli zdecydowanie najlepsi na świecie. Na wyróżnienie zasługuje również Swerve Strickland, który był mistrzem AEW i stoczył kilka pamiętnych starć. Nie zamknąłem się w jednej bańce i przeczytacie też o walkach, które odbyły się w WWE i na ringach New Japan Pro Wrestling.

TOP 10 NAJLEPSZYCH WALK W 2024 ROKU

10.

CONTINENTAL CLASSIC FINAL
Kazuchika Okada (c) vs. Will Ospreay – AEW Worlds End

Listę otwiera pojedynek, który odbył się na grudniowej gali AEW Worlds End. W finale turnieju Continental Classic, Kazuchika Okada zmierzył się z Willem Ospreayem. Ich walki były klasykami w Japonii. To na ringu New Japan dochodziło między nimi do wybitych konfrontacji, takich jak ta z Tokyo Dome, czy półfinału Climaxa. W AEW spotkali się po raz pierwszy i zaserwowali kawał wrestlingu. Zabandażowany, z ranami głowy, i wycieńczony po walce z Fletcherem – w takim stanie do finału przystępował Will Ospreay, ale nie przeszkodziło mu to w stoczeniu zaciętej i wycieńczającej batalii z odwiecznym rywalem. ’Aerial Assassin’  był gotowy poświęcić swoje zdrowie i wyzionąć ducha w kwadratowym pierścieniu. Walczył do upadłego, na wszelkie sposoby próbował poskromić mistrza, wykonał nawet Styles Clash. Kazuchika Okada został postawiony przed arcytrudnym wyzwaniem, a zwycięstwo przybyło do niego w wielkich trudach po zaaplikowaniu Rainmakera.

9.

AEW INTERNATIONAL CHAMPIONSHIP
Will Ospreay (c) vs. MJF – AEW Dynamite 250

Godzinny mecz na jubileuszowym odcinku Dynamite był wyniszczającym maratonem Ironmana, w którym przetrwać mógł tylko jeden z uczestników. To wielki wyczyn walczyć przez godzinę i przez większość czasu nieprzerwanie kontynuować akcję w ringu. Ospreay i MJF zapisali się w historii. Komuś może przeszkadzać, że mieliśmy chwilę przerwy związaną z urazem Willa, i że walka wrestlingowa nie powinna trwać tak długo. Mi to nie wadziło, bo kupiłem ją w całości. Historia była opowiadana w znakomity sposób. Maxwell chciał skrzywić Ospreaya i odesłać go do szpitala, a ten pomimo problemów z ręką wrócił do żywych i wypompował z siebie wszystkie pokłady energii, aby jego plan się nie powiódł. Pas mistrzowski odegrał tu epizodyczną rolę, bo oni walczyli o coś więcej. Fenomenalne sekwencje ruchów, ryzykowne spoty, istna maskara na elitarnej macie. Dowieźli ringowo i fabularnie. Story ze strachem Willa przed wykonaniem Tiger Drivera ’91  było uzasadnione. Bał się powtórki z Dynasty i przegrał z własnymi lękami, co skrupulatnie wykorzystał MJF i zdobył tytuł.

8.

UNDISPUTED WWE UNIVERSAL CHAMPIONSHIP
Roman Reigns (c) vs. Cody Rhodes – WWE WrestleMania 40

Main event zeszłorocznej WrestleManii, jak i cały storyline związany z Codym Rhodesem prowadzący do dokończenia jego historii, stał się dla mnie jednym z najlepszych w historii WWE. Władze federacji wymyśliły sobie The Rocka w najważniejszej walce roku, fani ostro zareagowali i wpłynęli na zmianę decyzji ze strony Huntera i spółki. Cody poszedł na wojnę po raz drugi z rzędu, po zrobieniu Back To Back na Royal Rumble. Nikt nie mógł już mu tego odebrać, nawet gwiazdor z Hollywood. Otoczka wokół tej walki była wyjątkowa,  tak właśnie powinno się bookować największe pojedynki na WMkach. Konfrontacja na zasadach Bloodline zwiastowała, że zobaczymy pandemonium w ringu. ’The American Nightmare’  vs. All. Rodzina Samoańczyków za wszelką cenę chciała sprawić, aby historia Cody’ego nie zakończyła się happy endem. Finisz rodem z filmów o superbohaterach był świetnie rozpisany. Roman Reigns wybierający zemstę na Sethie Rollinsie zamiast uderzenia krzesłem Rhodesa i możliwości zachowania tytułu przy sobie, to było tak zwane kino. Na sam koniec obejrzeliśmy trzy Cross Rhodesy i przeznaczenie zostało wypełnione.

7.

AEW WORLD CHAMPIONSHIP
Swerve Strickland (c) vs. Will Ospreay – AEW/NJPW Forbidden Door

Jeśli łączysz ze sobą tak niesamowitych performerów jak Will i Swerve, dostajesz nagrodę w postaci fenomenalnego pojedynku. Real graps przez duże G. Jedna z tych walk, które grzały mnie od początku do końca. Ciężko byłoby o inne emocje, gdy już na starcie zaczęli robić wrestling na kosmicznym poziomie. Frankensteiner z barykady poza ring w wykonaniu Willa, Piledriver na jej krawędź od Swerve’a, Powerbomb z przejściem do Styles Clasha ze strony Anglika, czy Strickland lądujący Swerve Stompem na Ospreayu rozłożonym na stole komentatorskim. Działy się imponujące rzeczy. Obaj atakowali się na różne sposoby, wyciągali swoje najgroźniejsze bronie, a za horyzontem widniała meta. Ospreay nie skorzystał ze śrubokrętu, który wręczył mu Don Callis. Zachował się honorowo, czego konsekwencją była jego porażka. Swerve Strickland zmaltretował go kilkoma House Callami, na koniec dołożył Storm Cradle Driver, który położył wyczerpanego Ospreaya na łopatki.

6.

SINGLES MATCH
Kazuchika Okada vs. Bryan Danielson– NJPW Wrestle Kingdom 18

Gdy po raz pierwszy walczyli ze sobą na Forbidden Door 2023, nie czułem żadnej wyjątkowości i nie miałem powodu, aby ekscytować się ich walką. Był to dobry mecz, ale gdy się skończył, czułem niedosyt i chciałem, żeby jak najszybciej wrócili z rewanżem. Promo, w którym Bryan Danielson wyzwał Kazuchika Okadę do walki w Tokyo Dome dało mi odpowiedź, że na ringu NJPW dostaniemy poważne zapasy. Pierwsze minuty walki były spokojnym wprowadzeniem do spektaklu. W odpowiednim czasie akcja się rozkręciła i zobaczyłem puroresu pełną gębą. 'American Dragon’ niszczył rękę Okady, wykorzystywał każdą jego słabość, prowadził walkę na własnych zasadach, by ten nie mógł wykonać swojego finishera. ’Rainmaker’ szukał sposobu na pokonanie mistrza technicznego wrestlingu, więc atakował jego słabe punkty, czyli głowę i kark. Obaj chcieli doprowadzić swoje ciała do krytycznego punktu. Zakończenie poprzez submisson pokazało, że w tej kwestii to Danielson jest The Greatest Of All Time. Z powodzeniem najechał na japońską ziemię i odniósł sukces w Świątyni Puro.

5. 

UNSANCTIONED LIGHTS OUT STEEL CAGE MATCH
Adam ’Hangman’  Page vs. Swerve Strickland – AEW All Out

Takiego mordobicia to w życiu nie widziałem. Dla wrażliwych fanów wrestlingu zapewne było to zbyt ostre show, za bardzo wypełnione brutalizmem. Ale jak inaczej zakończyć epicką i niezwykle szaloną rywalizację ludzi, którzy chcą się unicestwić? To czego byliśmy świadkami na All Out nie mogło wyglądać inaczej. Prawdziwa elitarna maskara medyczną strzykawką. Wrestlingowy horror w środku stalowej klatki, który zgotowali sobie dwaj odwieczni wrogowie. Niektóre momenty w tym starciu mogły wydawać się przesadzone, bo kto to widział, że gość wbija STRZYKAWKĘ w swojego rywala w programie na żywo. W poprzedniej walce Hangman spijał krew Swerve’a, więc musieli czymś to przebić w decydującym meczu. Nie nazwę przesadą żadnej sytuacji, która wydarzyła się w tym Lights Out Matchu. Widziałem sporo krytyki ze względu na użyte pustaki i uderzenia krzesłem w głowę. Cóż, ja sądzę, że te akcje mieszczą się w normie, poza tym nie robili tego amatorzy. Finał tej rywalizacji musiał być z mocnym przytupem, a skoro przed galą spłonął dom Swerve’a, to Adam Page poszedł o krok dalej i w ostatnim akcie zdecydował się na dosłowną likwidację Stricklanda.

4.

HELL IN A CELL MATCH
CM Punk vs. Drew McIntyre – WWE Hell In A Cell

Wysokie czwarte miejsce dla walki CM Punka z Drew McIntyre’em nie powinno nikogo dziwić. Jeden z najlepszych Hell In A Cell Matchy w historii, który wieńczył niesamowity feud. Trochę podobna sytuacja, co panowie z pozycji numer 5. W ich przypadku mieliśmy zdecydowanie mniej rozwałki, ale nie zmienia to faktu, że nadal był to krwawy produkt. WWE nie przestraszyło się pójść w kierunku czegoś więcej, niż tylko obijania o klatkę i użycia paru broni. Dostaliśmy rozlew krwi (nieplanowany, bo to Punk miał krwawić), który fantastycznie spoił się z przebiegiem akcji. Wiemy, jak bardzo Drew chciał zniszczyć ’Najlepszego Na Świecie’  i nie zawahał się przekraczać granic w piekle, które razem sobie zgotowali. Nie przejmował się, że leje się z niego krew, bo jego mózg był zaprogramowany na destrukcję Punka. Motyw z brązoletką z koralikami przewijał się przez cały ich storyline i McIntyre chciał, aby towarzyszyła CM Punkowi, gdy będzie z nim przegrywał. Plotwist z ostatnich chwil pojedynku zniweczył plany ’Szkockiego Wojownika’  i to on najadł się korali. Zakończenie GTSem po konsumpcji plastiku przez Drew uderzyło inaczej.

3.

AEW WORLD CHAMPIONSHIP TITLE VS. CAREER MATCH 
Swerve Strickland (c) vs. Bryan Danielson – AEW All In

Wiedzieliśmy, że Bryan Danielson kończy z byciem full timerem, być może w ogóle odwiesi buty na kołek, dlatego promocja walki na Title vs. Career  tak wpływała na zainteresowanie. Ostatnia szansa na zdobycie AEW World Championship, do tego z karierą na szali, i jeszcze z rodziną przy ringu. Ładunek emocjonalny był tu dosłownie wybuchowy. W powietrzu unosił się zapach wielkiego main eventu. Akcja w kwadratowym pierścieniu idealnie dopasowała się do stawki. Swerve rozkrwawił Bryana, zawlókł go przed trybuny i pobił na oczach żony, córki i syna. Po takim openerze chciało się jak najszybciej konsumować dalszy ciąg tej walki. Danielson walczył o swoją przyszłość i doskonale to pokazano. Strickland nie okazywał mu litości, a Wembley miało ujrzeć konającego ’Amerykańskiego Smoka’.  Końcówka zwiastowała przykry koniec, bo Swerve dominował i obsypał Bryana House Callami, wykonał też Storm Cradle Driver. Niespodziewane uaktywnianie Hangmana i zemsta na wrogu, Bryan wracający do pojedynku, kick out po Busaiku Knee, i poddanie Swerve’a poprzez Crossface. Jedno z najpiękniejszych zakończeń, jakie widziałem w wrestlingu. Wzruszające domknięcie klamrą wspaniałej kariery Bryana.

2.

SINGLES MATCH
Zack Sabre Jr. vs. Bryan Danielson– NJPW New Beginning

Pojedynek z WrestleDream udowodnił, że ta dwójka to najlepsi techniczni wrestlerzy w historii pro wrestlingu. Jednak to, czego dokonali na japońskiej ziemi, było jeszcze większym pokazem klasy. Brakowało mi słów, żeby opisać ich ringowe wyczyny. Sequel lepszy od oryginału, ale na jaki poziom musieli się wznieść, aby go przebić. Peak technicznych zapasów miał miejsce na New Beginning i nikt nie może temu zaprzeczyć. Danielson wrócił do Japonii z jasnym zamiarem wyjścia na 2-0 w ich rywalizacji, a Zack planował zrewanżować się za porażkę w Stanach Zjednoczonych. Z wielką przyjemnością oglądałem przez blisko 40 minut, jak nienaturalnie wykręcają kończyny, brutalnie okopują swoje ciała, atakują się silnymi Uppercuttami i Headbuttami, oraz prowadzą bitwę na kontry. Busaiku Knee wylądował na Zacku i miał być kluczowym narzędziem do wygranej dla ’American Dragona’. Wyłożyli wszystkie karty na stół, ale to Sabre Jr. posiadał asa w rękawie i po tym, jak próbowali pokonać siebie za pomocą różnych wariacji pinów, to ’Submission Master’ skontrował Danielsona i przypiął go Crucifix Pinem.

1.

SINGLES MATCH
Will Ospreay vs. Bryan Danielson– AEW Dynasty

Ospreay vs. Danielson to już na papierze było zestawienie działające na wyobraźnię. Dwóch fenomenalnych wrestlerów, którzy w 2024 nie ściągali nogi z gazu i tworzyli kapitalne starcia. Na AEW Dynasty przyszło mi obejrzeć walkę, która na stałe wryła się w moją pamięć. Ciężko znaleźć słowa, którymi można dobrze zobrazować to, jak świetnych rzeczy dokonali w ringu. To jedna z tych walk, o których będziemy mówić za kilkanaście lat. Absolutnie najwyższy poziom i pokaz tego, jak robić wrestling. Każdy etap ich pojedynku miał momenty, które dostarczały wielkich emocji. Will Ospreay chciał być jak jego idole Misawa oraz Hayabusa i zrobić coś, o czym ludzie nigdy nie zapomną. W ringowym połączeniu dało się zauważyć, jak bardzo odbiegają od siebie pod względem stylu, ale również rewelacyjnie komponują się ze sobą w ringu. Wystarczy popatrzeć na to, jak płynnie współpracowali ze sobą w ringu przy wyprowadzaniu akcji. Nie zapomnę mojej reakcji na kontrę Osscuttera i zdjęcie Ospreaya w locie Knee Strikiem. Równie dobrze mogli zakończyć walkę po tym spocie, bo wyglądał epicko. Starcie Busaiku Knee vs. Hidden Blade wygrane przez Willa, sięgnięcie po legendarny Tiger Driver ’91  z repertuaru Mitsuharu Misawy, który odciął Bryanowi prąd, i decydujący potężny łokieć w tył głowy, gdy ’American Dragon’  był ledwo przytomny. Wygrana w taki sposób ukazała szalone oblicze Willa Ospreaya i rozpoczęła story z lękiem przed wykonywaniem Tiger Drivera.

Więcej postów

Z MyWrestling związany od 2017 roku. Uwielbia japońskie puroresu, szczególnie federację Stardom i NJPW. Jego ulubione gwiazdy wrestlingu to: Kenny Omega, AJ Styles, Bryan Danielson, Mercedes Mone, Giulia i Toni Storm. Poza wrestlingiem, kibic Liverpoolu FC i fan piosenkarki sanah.