Dwayne ”The Rock” Johnson: Biografia
Imię i Nazwisko – Dwayne Johnson
Ring Name – The Rock
Data Urodzenia – 2 maja 1972
Miejsce – Miami, Floryda
Waga | Wzrost – 120 kg | 196 cm
Debiut w wrestlingu – 1995
Debiut w WWF – 17 listopada 1996
Trening (1995-1996)
Podobnie jak jego tata i dziadek oraz kilku innych krewnych są lub byli profesjonalnymi wrestlerami, w tym jego wujkowie, Afa i Sika Anoaʻi (The Wild Samoans) i jego kuzyni, Afa Jr. (Manu), Rodney (Yokozuna), Solofa (Rikishi), Matt (Rosey) i Eddie (Umaga). Kiedy Johnson zadeklarował, że ma zamiar stać się wrestlerem, jego tata początkowo nie zgadzał się na jego plan, jakiś czas później zmienił swoje zdanie i zaczął go szkolić. Pat Patterson załatwił Johnsonowi trzy pojedynki na tryoutach w World Wrestling Federation (WWF) w 1996 roku. Pod swoim prawdziwym imieniem i nazwiskiem zmierzył się z Brooklynem Brawlerem, którego pokonał na house show. Przegrał natomiast z Chrisem Candido i Owenem Hartem. Po tym jak wystąpił dla Jerry Lawler’s United States Wrestling Association, jako „Flex Kavana”, gdzie wygrał dwa razy USWA World Tag Team Championship z Bartem Sawyerem latem 1996 roku, Johnson podpisał kontrakt z WWF. Przed tym otrzymał również dodatkowe lekcje od Toma Pricharda, obok Achima Albrechta i Marka Henry’ego.
World Wrestling Federation/Entertainment
Rocky Maivia (1996–1997)
Johnson zadebiutował w WW jako Rocky Maivia, była to kombinacja ring name’ów jego ojca i dziadka. On początkowo nie był z takiej nazwy zadowolony, jednak został ostatecznie przekonany przez Vince’a McMahona i Jima Rossa. Przyjął pseudonim ”The Blue Chipper”, był uznawany za pierwszego zawodnika trzeciej generacji WWF. Zadebiutował w listopadzie 1996 roku podczas gali Survivor Series, wziął udział w eight-man elimination tag team matchu; jako jedyny przetrwał. 13 lutego 1997 roku, Maivia zdobył WWF Intercontinental Championship pokonującHunter Hearst Helmsleya na Monday Night RAW. Skutecznie bronił tytuł na In Your House 12: It’s Time przeciwko Salvatore Sincere’owi, na In Your House 13: Final Four przeciwko Hunterowi Hearst Helmsley’owi oraz na WrestleManii 13 przeciwko The Sultanowi. Pokonał Breta Harta poprzez dyskwalifikację, gdzie na szali znajdował się tytuł, starcie odbyło się 31 marca na RAW. 20 kwietnia, podczas In Your House 14: Revenge of the 'Taker, przegrał z Savio Vegą poprzez wyliczenie, pas ponownie zatrzymał. Choć jego postać była face’m, fani niezbyt go lubili. Chanty „Die, Rocky, die!” i „Rocky sucks!” były bardzo częste podczas jego starć.
Nation of Domination (1997–1998)
Po utracie pasa Interkontynentalnego na rzecz Breta Harta na RAW, które odbywało się 28 kwietnia 1997 roku, Johnson odniósł kontuzję kolana w starciu z Mankindem. Po powrocie stał się heelem. Wraz z Faarooqem, D’Lo Brownem i Kamą utworzył stajnie, którą nazwano The Nation of Domination. Wtedy proponowano mu ring name ”Rocky Maivia”, ten odrzucił propozycje, ostateczny ring name jaki przyjął to ”The Rock”.
Na In Your House: D-Generation X, Stone Cold Steve Austin pokonał The Rocka w sześć minut, zachował tym samym pas Intercontinental Championship. Następnej nocy, na Monday Night War, Mr. McMahon zarządził, że nowym mistrzem zostaje The Rock, Austin miał mu wręczyć ten pas, tak zrobił, podał mu nawet rękę, lecz chwilę potem wykonał mu Stunnera. The Rock rozpoczął rywalizacje ze Stone Coldem i Kenem Shamrockiem pod koniec 1997 roku oraz na początku 1998 roku. W marcu 1998 roku, Rock obalił Faarooqa jako lidera Nation of Domination, doszło więc do ich feudu. Obaj zmierzyli się ze sobą 31 maja 1998 roku podczas In Your House: Over the Edge, The Rock obronił pas Interkontynentalny.
On i Nation of Domination rozpoczęło później feud z Triple H’em i Degeneration X. Dwóch liderów stajni zmierzyło się w two out of three falls matchu na Fully Loaded, The Rock w kontrowersyjnym starciu zdołał obronić tytuł. To doprowadziło do kolejnego starcia, na SummerSlam doszło do ladder matchu, który tym razem wygrał Triple H, który zgarnął pas Interkontynentalny. Na Breakdown: In Your House, The Rock pokonał Kena Shamrocka i Mankindaw triple threat steel cage matchu, tym samym stał się pretendentem do pasa WWF Championship. Następnie rozpoczął feud z kolegą z Nation of Domination, Markiem Henrym. To doprowadziło do rozpadu grupy.
The Corporation (1998–1999)
Rozrywkowe proma The Rocka oraz jego popularność doprowadziły do tego, że ten przeszedł face turn, został nazwany ””The People’s Championem”. To doprowadziło do jego feudu z Mr. McMahonem, który stwierdził, że ma problem z ludźmi. Podwójny turn Rocka nastąpił na gali Survivor Series, kiedy to The Rock pokonał współpracownika McMahona, Mankinda w finale turnieju „Deadly Game” o zwakowany pas WWF Championship oraz kiedy tej samej nocy sprzymierzył się z Vince’m i Shane’m McMahonami tworząc tym samym nową stajnie, The Corporation.
13 grudnia 1998 roku, na PPV, które zostało nazwane dla niego, Rock Bottom: In Your House, The Rock miał rewanż z Mankindem o pas WWF Championship. Początkowo Mankind wygrał to starcie, lecz Mr. McMahon zmienił wynik rezultatu, tym samym Rocky zatrzymał tytuł. The Rock kontynuował feud z Mankindem o WWF Championship, który krążył między nimi. Po pierwsze, 4 stycznia 1999 roku na RAW is War, Mankind pokonał The Rocka po interwencji ze strony Steve’a Austina. Potem w ”I Quit” matchu na gali Royal Rumble, które odbywało się 24 stycznia, The Rock odzyskał tytuł, kiedy to puścił nagranie jak Manking mówi słowa ”I quit”. Na Halftime Heat, Mankind pokonał Rocka. Ci dwaj zmierzyli się ze sobą jeszcze raz, na St. Valentine’s Day Massacre: In Your House, w last man standing matchu. Starcie zakończyło się remisem, tym samym Mankind zachował tytuł. Ich feud zakończył się 15 lutego na RAW is WAR, The Rock pokonał Mankinda w ladder matchu po tym jak Big Show wykonał jego rywalowi Chokeslam z drabiny, tym samym Rock zdobył pas WWF po raz trzeci w karierze.
The Rock stracił pas WWF Championship na rzecz Steve’a Austina, któy pokonał go na WrestleManii XV. Również przegrał swój rewanż na Backlash: In Your House. Chociaż iż był heelem, jego zabawne przemowy doprowadziły do tego, że Rock był również dopingowany. Przeszedł ponownie face turn kiedy to Shane McMahon zdradził go, po tym miałfeud z Triple H’em, The Undertakerem oraz The Corporate Ministry. Pokonał Triple H’a na Over the Edge, potem przegrał z WWF Championem, Undertakerem na King of the Ring. Przegrał starcie o miano pretendenta z Triple H’em podczas Fully Loaded, po interwencji Mr. Assa. To doprowadziło do ich feudu, który zakończył się pojedyniem ”Kiss My Ass” match na SummerSlam, który The Rock wygrał.
The Rock 'n’ Sock Connection, feudy o WWF Championship (1999–2001)
W drugiej połowie 1999 roku, The Rock miał kilka różnych singlowych i drużynowych mistrzowskich rywali. Wraz z byłym wrogiem, Mankindem utworzył The Rock 'n’ Sock Connection. Drużynę utworzyli po tym jak The Rock wyzwał WWF Tag Team Championów The Undertakera i Big Showa, Mankind zaoferował mu pomoc. Wygrali pasy po raz pierwszy.
23 stycznia 2010 roku na Royal Rumble, The Rock uczestniczył w Royal Rumble matchu, który ostatecznie wygrał eliminując ostatniego Big Showa. Pojedynek zakończył się pewnymi kontrowersjami, dowiódł to Big Show. Z tego powodu obaj zmierzyli się ze sobą na gali No Way Out, zwycięzca stawał się nowym pretendentem do pasa WWF Championship, starcie wygrał Big Show dzięki pomocy Shane McMahona, który uderzył Rocka krzesełkiem w głowę. 13 marca na Raw is WAR, Rock zdołał pokonać Big Showa, tym samym odzyskał szansę walki z WWF Championem, Triple H’em. Na WrestleManii 2000 doszło do fatal four way elimination matchu, w którym uczestniczył także Big Show i Mick Foley. Każdy z uczestników miał kogoś z rodziny McMahona przy narożniku, Triple H miał Stephanie, Foley miał Lindę, The Rock miał Vince’a, a Big Show miał Shane’a. Triple H zatrzymał tytuł po tym jak Vince zdradził The Rocka, zaatakował go krzesełkiem.
Przez następne kilka miesięcy, The Rock feudował z Triple H’em o WWF Championship. 30 kwietnia na Backlash, The Rock pokonał Triple H’a, tym samym zdobył po raz czwarty WWF Championship. 21 maja na Judgment Day, ci dwaj zmierzyli się w Iron Man matchu, w którym sędzią specjalnym był Shawn Michaels. Po upływie czasu było 5:5, The Rock został zdyskwalifikowany, kiedy to The Undertaker zaatakował Triple H’a, tym samym dał mu punkt i zwycięstwo w całym pojedynku 6:5, Rock stracił pas. The Rock wygrał pas WWF Championship po raz piąty na King of the Ring, które odbywało się 25 czerwca, zdobył zwycięski pin w tag team matchu, będąc w drużynie z Kane’m i Undertakerem przeciwko Vince’owi, Shane’owi i Triple H’owi. Skutecznie obronił tytuł przeciwko Chrisowi Benoitowi na Fully Loaded, pokonał także Kurta Angle i Triple H’a na SummerSlam oraz na Unforgiven wyszedł zwycięsko ze starcia przeciwko Benoitowi, Kane’owi i The Undertakerowi.
The Rock stracił pas WWF Championship na rzecz Kurta Angle’a na No Mercy w październiku. Przez ten czas, feudował z Rikishim, którego pokonał na Survivor Series. Uczestniczył w six-man Hell in a Cell matchu o WWF Championship na Armageddon, w którym Kurt Angle zachował tytuł. 18 grudnia na Raw, The Rock zdobył WWF Tag Team Championship z Undertakerem, obaj pokonali Edge’a i Christiana. Tytuły stracili następnej nocy przegrywając na tapingu SmackDown. W 2001 roku, The Rock kontynuował feud z Angle’m o WWF Championship, kulminacyjne starcie odbyło się na No Way Out w lutym, gdzie przypiał swojego rywala i zdobył WWF Championship po raz szósty w karierze.
Po tym feudował ze zwycięzcą Royal Rumble, Steve’m Austinem. The Rock stracił pas na rzecz Austina na WrestleManii X-Seven. W starciu ingerował Mr. McMahon, który był sprzymierzony z Austinem. Następnej nocy na Raw is War, obaj zmierzyli się w steel cage matchu. Triple H przyszedł do ringu ze sledgehammerem. Wydawałoby się, że pomoże The Rockowi, z powodu rywalizacji Austina i Triple H’a, lecz ku zaskoczeniu zaatakował The Rocka, tym samym przyjął sojusz z McMahonem i Austinem. Austin i Triple H utworzyli drużynę o nazwie The Power Trip, w tym samym czasie Rock został zawieszony na nieokreślony czas. Tak naprawdę poszedł kręcić film The Mummy Returns.
Pościg za mistrzostwami, The Invasion (2001–2002)
The Rock powrócił do WWF w lipcu 2001 roku, miał do wyboru dołączenie do WWF lub The Alliance (grupa byłych wrestlerów WCW i ECW) podczas Inwazji, wybrał ostatecznie WWF. Na SummerSlam, The Rock pokonał Bookera T, tym samym zdobył pas WCW Championship. Pas stracił na rzecz Chrisa Jericho podczas gali No Mercy. Następnej nocy na Raw, wraz z Chrisem Jericho pokonał The Dudley Boyz, zdobywając tym samym pasy WWF World Tag Team Championship.
The Rock pokonał Jericho 5 listopada na RAW, zdobył pas WCW Championship po raz drugi w karierze. Jako część bójki WWF z The Alliance, The Rock walczył w ”winner takes all” ten-man elimination match na Survivor Series. Na sam koniec, pozostał The Rock i Steve Austin (który zdecydował dołączyć do The Alliance). Ostateczenie starcie wygrał Rock, który po ataku Angle’a na Austina zdobył zwycięski pin. To spowodowało, że The Alliance zostało rozwiązane.
The Rock zakończył 2001 rok utratą pasa WCW Championship na rzecz WWF Championa Chrisa Jericho na Vengeance, był to pojedynek unifikacyjny pasy. The Rock nieskutecznie wyzwał Chrisa Jericho o dwa tytuły, które od tamtej chwili nosiły nazwę Undisputed WWF Championship, na Royal Rumble, po tym zakończyli swój feud. The Rock pokonał Undertakera na No Way Out. Potem feudował z New World Order, po tym jak wyzwał Hollywood Hulka Hogana na walkę podczas WrestleManii X8. Starcie było reklamowane jako ikona vs. ikona, obaj reprezentowali dwie generacje wrestlingu; ostatecznie The Rock pokonał Hogana na WrestleManii X8. Po tym jak nWo przeszło turn po porażce Hogana, The Rock przyjął z nim sojusz, następnie wziął krótki urlop od wrestlingu. Potem powrócił na krótko, ale w ważnych feudach na SummerSlam, WrestleManii XIX i WrestleManii XX.
Finałowe rywalizacje (2002-2004)
Kiedy powrócił, The Rock wygrał po raz siódmy pas WWF Championship (od tamtej pory WWE Undisputed Championship) na Vengeance, pokonał Kurta Angle’a i Undertakera w triple threat matchu. Skutecznie obronił tytuł na Global Warning przeciwko Brockowi Lesnarowi i Triple H’owi. Po pojedynku, Lesnar zaatakował The Rocka, do czasu kiedy Triple H przybył mu z pomocą. Na SummerSlam, po interwencji Paula Heymana, The Rock stracił pas WWE na rzecz Brocka Lesnara, który stał się najmłodszym WWE Championem w historii.
The Rock powrócił 30 stycznia 2003 roku podczas SmackDown!, skrytykował Hulka Hogana. Od swojego powrotu był heelem, tym samym na No Way Out doszło do ich starcia, które znowu wygrał The Rock. Po tym został przeniesiony na RAW, gdzie miał różne feudu, wliczając jeden z Hurricanem. Również wykonywał koncerty, były to segmenty, w których grał na gitarze i kpił z miast, w których obecnie przebywali. Po nieudanej próbie wygrania starcia o miano pretendenta do pasa World Heavyweight Championship, The Rock sam zwrócił swoją uwagę na Steve’a Austina. Ich rywalizacja doprowadziła do walki na WrestleManii XIX, tym razem zwycięstwo odniósł Rocky, który wykonał na Austinie aż trzy Rock Bootom. Pierwsze RAW po gali zostało nazwane ”The Rock Appreciation Night”, było to uhonorowanie zwycięstwa The Rocka. Tej samej nocy został zaatakowany przez debiutującego w WWE, Billa Goldberga. Na Backlash, The Rock przegrał z Goldbergiem.
The Rock powrócił okazjonalnie do WWE w rolach poza ringowych, dzięki temu przeszedł ponownie face turn pojawiając się na rywalizacje, która trwała jedną noc, z Chrisem Jericho i Christianem. The Rock wspomógł Micka Foleya w jego feudzie z Evolution. To doprowadziło do reaktywacji The Rock 'n’ Sock Connection. Obaj zmierzyli się z Ric’em Flairem, Randym Ortonem i Batistą w handicap matchu na WrestleManii XX, przegrali po tym jak Orton przypiął Foleya wykonując na nim RKO.
Pierwsze odejście, okazjonalne występy (2004-2009)
W 2004 roku, The Rock prowadził pie-eating contest, była to część WWE Diva Search, które zostało zakończone segmentem, w którym Jonathan Coachman otrzymał spinebuster oraz People’s Elbow. Po tym, rozpoczął różne wywiady, nie był już pod kontraktem z WWE. 12 marca 2007 roku, The Rock zawitał w WWE TV po prawie trzech latach nieobecności, wykonał promo podczas RAW. Bardzo dobrze przewidział starcie Bobby’ego Lashleya z Umagą na WrestleManii 23.
29 marca 2008 roku, The Rock wprowadził swojego tatę, Rocky’ego Johnsona, swojego dziadka, Petera Maivię do Hall of Fame. Podczas swojego speechu odnosił się do różnych zawodników takich jak John Cena, Santino Marella, Chris Jericho, Mick Foley, Shawn Michaels oraz Steve Austin. We wrześniu 2009 roku, Rock pojawił się na show World Xtreme Wrestling, gdzie wspierał Saronę Snukę w jej oficjalnym debiucie, była to córka jego przyjaciela i mentora, Jimmy’ego Snuki. 2 październiak 2009 roku, podczas 10-lecia SmackDown, The Rock wyciął krótkie promo.
Powrót do WWE (2011–obecnie)
Feud z Johnem Ceną (2011-2013)
14 lutego 2011 roku, na RAW zostało ogłoszone, że The Rock będzie gospodarzem WrestleManii XXVII, pojawił się na żywo na RAW po raz pierwszy po ponad siedmiu latach. Podczas swojego długiego proma, wspomniał o fanach, Michaelu Cole’u, The Mizie oraz o Johnie Cenie, którego nazwał ”big fat bowl of Fuity Pebbles”. The Rock powiedział, że kocha wrestling na co John Cena miał inne zdanie. Rock pojawił się na ostatnim RAW przed WrestleManią XXVII, skonfrontował się z Johnem Ceną, z którym prowadził feud poprzez Twittera, miał ubaw z ubrań Johna Ceny nazywając go ”bezdomnym Power Rangersem” i ”Vanilla Ice”. Po swoich wypowiedziach, The Miz i Alex Riley pojawili się i zaatakowali The Rocka. Po tym jak The Rock rozprawił się z nimi, John Cena wykonał na nim Attitude Adjustment.
Na WrestleManii XXVII, The Rock otworzył show i wyciął promo. W czasie trwania show pojawił się w kilku segmentach na zapleczu. The Rock wyszedł do ringu, zrestartował walkę wieczoru pomiędzy Johnem Ceną a The Mizem, który tym razem był starciem bez dyskwalifikacji. The Rock zemścił się za to Attitude Adjustement od Johna Ceny na ostatnim RAW, wykonał na nim Rock Bottom, dzięki temu Miz odniósł zwycięstwo i zachował pas WWE. Następnej nocy, Cena wyzwał The Rocka na pojedynku na WrestleManii XXVIII w przyszłym roku, zaakceptował wyzwanie. Po tym zostali zaatakowani przez The Corre, lecz szybko sobie z nimi poradzili. The Rock pojawił się na RAW 2 maja, które odbywało się w jego rodzinnym mieście, Miami. The Rock tego wieczoru obchodził 39 urodziny.
16 września, WWE ogłosiło, że The Rock będzie walczył w tradycyjny starciu drużynowym 5 vs. 5 na eliminacje, współpracując z Johnem Ceną na Survivor Series w listopadzie. Wszystko się jednak zmieniło, ponieważ 24 października na RAW, Cena wybrał The Rocka jako swojego partnera w standardowym starciu tag teamowym przeciwko Awesome Truth (The Miz i R-Truth). 14 listopada, The Rock zawitał ponownie na RAW, wykonał Mickowi Foleyowi Rock Bottom. Tego samego wieczoru, on i John Cena skonfrontowali się z Awesome Truth. 20 listopada na Survivor Series, The Rock i John Cena pokonali The Miza i R-Trutha, po tym jak Rock wykonał na Mizie People’s Elbow. Po walce, John otrzymał od niego Rock Bottom.
Kierując się na WrestleManię, The Rock i Cena mieli kilka różnych werbalnych konfrontacji na RAW. 12 marca 2012 roku, The Rock wykonał pierwszy ”Rock Concert” od 2004 roku, kpił z Johna Ceny w swojej piosence. 1 maja na WrestleManii XXVIII, The Rock zmierzył się z Ceną w walce wieczoru, która była zapowiadana od roku jako ”Once in a Lifetime”. Pierwsze ich historyczne starcie wygrał The Rock.
WWE Champion, okazjonalne występy (2012-obecnie)
23 lipca na RAW 1000, The Rock ogłosił, że zmierzy się z WWE Championem na gali Royal Rumble. Podczas tego show, spotkał się z WWE Championem CM Punkiem, Danielem Bryanem i Johnem Ceną, którzy wyrazili chęć walki z nim. Potem pomógł Johnowi Cenie, który został zaatakowany przez Big Showa, w trakcie tej pomocy został zaatakowany przez CM Punka, który na koniec wymierzył mu GTS.
3 stycznia 2013 roku, The Rock powrócił na RAW, gdzie skonfrontował się ze swoim rywalem na Royal Rumble, CM Punkiem. Również miał swój pierwszy występ na SmackDown od dziesięciu lat, 11 stycznia, zaatakował Team Rhodes Scholars, Damien Sandow otrzymał Rock Bottom, a Cody Rhodes otrzymał People’s Elbow. The Rock zawitał również na 20-leciu RAW, 14 stycznia wykonał kolejny ”Rock Concert”, po tym wdał się w brawl z CM Punkiem. W nastepnym tygodniu, The Rock został zaatakowany przez The Shield. Vince McMahon poinformował, że jeśli The Shield zaatakuje The Rocka podczas jego walki z CM Punkiem, to ten utracił pas WWE. 27 stycznia na Royal Rumble, CM Punk pokonał The Rocka po interwencji The Shield. McMahon pojawił się i odebrał tytuł Punkowi, The Rock jednak chciał, aby pojedynek został zrestartowany. Ostatecznie Rock pokonał go, tym samym zdobył pas WWE Championship po raz ósmy w karierze. CM Punk wykorzystał swój rewanż na Elimination Chamber, ostatecznie przegrywając go. Następnej nocy na RAW, The Rock ukazał nowy wygląd pasa WWE. Jego nowym rywalem stał się John Cena, zmierzył się z nim na WrestleManii 29, pojedynek przegrał, stracił również pas WWE. Jego reign z pasem zakończył się na 70 dniach.
W kwietniu 2014 roku, The Rock pojawił się na samym początku WrestleManii XXX, wziął udział w segmencie ze Stone Coldem Stevem Austinem i Hulkiem Hoganem. 6 października na RAW, The Rock niespodziewanie pojawił się, skonfrontował się z Rusevem i Laną, w rezultacie doszło do krótkiego brawlu, w którym zwycięsko wyszedł The Rock. Następnie podczas SummerSlam Dwayne”The Rock” Johnson został ogłoszony jako członek rosteru w grze WWE 2K15. W późniejszym czasie pojawił się on na Royal Rumble 2015, gdzie w walce wieczoru wraz z Romanem Reignsem pokonał The Big Showa oraz Kane’a. Ważniejsze jest to, że został on wygwizdany po raz pierwszy od 2003 roku. Dwayne wystąpił podczas WrestleManii 31, gdzie wraz z Rondą Rousey sprzeczali się z Triple H oraz Stephanie McMahon. W dniu 27 czerwca 2015 roku Dwayne pojawił się w Bostonie podczas live eventu, gdzie wykonał Rock Bottom na Bo Dallasie. W sierpniu został ogłoszony jako członek rosteru WWE 2K16 po czym doszło do konfrontacji jego z The Wyatt Family podczas WrestleManii 32. W styczniu 2016 roku The Rock pojawił się na RAW i wystąpił w segmencie z udziałem Big Showa, Ruseva oraz Lany. Podczas WrestleManii 32 The Rock pokonał jednego z członków The Wyatt Family, a następnie wraz z Johnem Ceną rozprawili się z trzyosobową grupą.
Sukcesy i osiągnięcia
Pro Wrestling Illustrated
PWI Match of the Year (1999) vs. Mankind w „I Quit” matchu na Royal Rumble.
PWI Match of the Year (2002) vs. Hulk Hogan na WrestleManii X8.
PWI Most Popular Wrestler of the Year (1999, 2000)
PWI Wrestler of the Year (2000)
2 miejsce w rankingu 500 najlepszych wrestlerów w 2000 roku.
76 miejsce w rankingu 500 najlepszych wrestlerów w 2003 roku.
United States Wrestling Association
USWA World Tag Team Championship (2 razy) – z Bartem Sawyerem
World Wrestling Federation/World Wrestling Entertainment/WWE
WCW/World Championship (2 razy)
WWF/E Championship (8 razy)
WWF/E Intercontinental Championship (2 razy)
WWF Tag Team Championship (5 razy) – z Mankindem (3), Undertakerem i Chrisem Jericho (1)
Royal Rumble (2000)
Slammy Award for New Sensation (1997)
Slammy Award for Game Changer of the Year (2011) – z Johnem Ceną
Slammy Award for Guess Who’s Back or: Return of the Year (2011)
Slammy Award for LOL! Moment of the Year (2012)
Slammy Award for LOL! Moment of the Year (2013) –
Slammy Award for Match of the Year (2013) – vs. John Cena na WrestleManii 29
Sixth Triple Crown Champion
Wrestling Observer Newsletter
Best Box Office Draw (2000, 2011, 2012)
Best Gimmick (1999)
Best on Interviews (1999, 2000)
Most Charismatic (1999, 2000, 2001, 2002, 2011, 2012)
Most Improved (1998)
Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame (Class of 2007)
Jeden z głównych założycieli portalu MyWrestling. Wrestlingiem interesuje się od 2007 roku. Ogląda różne federacje, bo jak to się mówi, dobry wrestling można znaleźć wszędzie. W przeszłości prowadził stronę Tight Wrestling, a poza wrestlingiem interesuje się piłką nożną, muzyką oraz informatyką.
